O Concello de Lavadores dedica unha rúa ao doutor Corbal

B.R.Sotelino

VIGO CIDADE

Cesáreo Corbal, rodeado de otros médicos, está sentado en el medio.
Cesáreo Corbal, rodeado doutros médicos, está sentado no medio.

Cesáreo Corbal era o médico dos pobres

11 ene 2016 . Actualizado ás 10:48 h.

Cesáreo Corbal pasou á historia de Vigo coa lenda de ser o médico dos pobres. A orixe de semellante denominación foi por el forxada durante moitos anos nos que combinou o exercicio do medicamento nas súas diferentes consultas coa desinteresada axuda profesional que prestaba aos seus conveciños. E tivo que ser moito o cariño que sementou na súa contorna porque aos corenta anos de idade xa contaba cunha placa no rueiro do entón municipio de Lavadores.

A decisión foi impulsada por Honorato Fernández Míguez, o boticario da Calzada que o 11 de xaneiro de 1925 ocupaba o posto de alcalde no veciño municipio. A súa proposta foi aceptada con entusiasmo e por unanimidade por todos os compoñentes da corporación lavadoreña. A partir de entón, abríase unha subscrición popular, iniciada polo propio concello con cincuenta pesetas, para encargar unha placa ao coñecido escultor de entón Francisco Asorey. A placa, que aínda permenece no seu orixinal lugar, foi inaugurada o 4 de abril de 1926. Abría unha rúa que segue partindo do cruzamento dos Caños e conclúe nas proximidades do faro da Guía, sempre dentro do termo parroquial de Teis.

O doutor Corbal nacera en 1885 no municipio de Dumbría, moi preto de Fisterra. Ao ano de concluír os estudos en Santiago xa se instalou na contorna de Vigo, primeiro en Chapela e pouco despois en Teis. Ademais de exercer o medicamento no seu barrio, tamén mantivo aberta unha consulta no actual edificio do Banco Pastor, e traballou no sanatorio Santa Cristina, no Calvario.

Durante a Segunda República de España militou no Partido Republicano Conservador, que fora fundado por Miguel Maura co obxectivo de crear un espazo para a dereita liberal afastado do influxo da Igrexa católica. De feito, era un partido aconfesional.

Durante a Guerra Civil foi mobilizado e tivo que prestar servizo médico no hospital de evacuación que se abriu na leira dos xesuítas, en Bellavista. Cesáreo Corbal faleceu no ano 1952, deixando aínda no barrio de Teis unha imaxe bondadosa e de médico entregado á súa profesión.

A placa da rúa dedicada ao «médico dos pobres» está incluída entre os bens culturais da cidade de Vigo, tal como recóllese no proxecto de PXOM. A placa é de mármore, material ao que se lle fixaron as letras en bronce que sinalan a identidade do viario. O maior interese da placa reside no enmarque de fundición que percorre o perímetro, unha moldura que imita os ribetes da madeira e que mostra a combinación de motivos vexetais, unidos entre si por un lazo de carácter ornamental. Na cimera da placa sitúase unha pequena orla amparada por dúas figuras infantís que garda, no seu interior, á serpe, representación simbólica do medicamento.

Tamén é de Francisco Asorey o conxunto escultórico que preside a tumba do doutor Corbal no cemiterio de Pereiró. Esta obra foi asinada por Asorey no ano 1953. O busto do doutor enmárcase nunha fachada clásica, labrada en pedra galega. Está enmarcado por dúas columnas, que representan á ciencia e á virtude. Ambas, soportan un entablamento e un frontón triangular partido, que recrea a arquitectura clásica desde un gusto barroco e rupturista. O busto do médico vigués sitúase nunha hornacina situada a media altura da fachada, atopando como base un pedestal de mármore gris que se prolonga ata o chan.