Vigo paga peaxe ao norte para circular pola AP-9. Paga peaxe cara ao sur tamén para ir con certa seguridade ata a fronteira. Paga peaxe ademais nos movementos rápidos co Val Miñor. E paga con medo as viaxes que se realizan pola (xa quixésemos) autovía ata O Porriño, ou con tempo os que se poidan facer pola estrada convencional ata Pontevedra.
Cos impostos de todos se abonan desde o 2006 os traxectos entre a cidade e O Morrazo por autoestrada, e coa prolongación da concesión da AP-9 ata o ano 2048 fíxose posible que o tramo Rande-Puxeiros careza de peaxe ou este sexa abonado a posteriori pola Administración.
A maiores, ata fai tres anos os vigueses soportaban o peso de pagar as dúas peaxes máis caros da AP-9. O de Vigo-Redondela ségueno facendo, e o de volta a Pontevedra hase minorado quedando eximido para os posuidores de dispositivos de telepeaxe, excepto os camioneiros, que pagan a tarifa íntegra. Pero ese desconto será soportado con elevacións de peaxes durante os próximos 20 anos en todo o resto dos tramos da autoestrada galega para os vigueses e os demais usuarios do viario.
No obxecto da concesionaria e no contrato que lle liga a cargo de a autoestrada durante 75 anos nunca se fixo fincapé nin en esixirlle melloras que garantisen a calidade do tráfico conforme leste aumentaba, nin tampouco se lle obrigou a levantar barreiras en caso de atasco provocados pola súa xestión. A empresa é iso, unha empresa creada para obter beneficios, pero os gobernos que trataron con ela en pouco lograron aliviar a carga da cidade.