A variedade de vasijas demostra que non era un castro tradicional se non unha cidade
29 may 2016 . Actualizado ás 05:00 h.A última escavación do Trega ha desenterrado a maior colección de ánforas romanas de Galicia. «Localizamos ata 15 tipos pero hai 13 distintas dun período de só 200 anos, entre finais do II antes de Cristo e o I despois de Cristo», confirmou Rafael Rodríguez, arqueólogo a cargo de a primeira escavación realizada no barrio de Mergelina no último século e a máis prolífica. Esta variedade de ánforas é unha das moitas sorpresas coas que se topou o seu equipo, que agora asume a tarefa de documentar e avaliar as máis de 40.000 pezas atopadas, algunhas delas procedentes de Cartago, o norte de África e o Sur da Península Ibérica.
Esta insólita variedade de vaixelas é transcendente porque achega moita información sobre as fases de ocupación, os costumes e a forma de vida que houbo no Santa Trega. De partida, indican, «que non é un castro tradicional se non uno moi desenvolvido. Unha cidade co estilo e tipo de vida que en Sevilla».
«Estas ánforas permítennos determinar, de antemán, que o grao de romanización aquí no século II antes de Cristo era moi elevado. Galicia e o Santa Trega non eran un lugar apartado do mundo senón que o nivel de vida era similar ao da época en Hispalis, a actual Sevilla», indica de forma pedagóxica o experto. Entre estas vasijas romanas hai algunhas excepcionais. «Atopamos unha que traía aceite da Bética e as mellor conservadas son as Haltern 70, ánforas de viño procedentes da desembocadura do Guadalquivir», destaca Rafael Rodríguez.
Salgaduras e viño
«As ánforas falan», indica. As do Santa Trega informaron aos arqueólogos de que no seu castro hai unha romanización absoluta desde finais do século II antes de Cristo. «Evidencíase unha clara fractura coa vida tradicional. Desde ese momento xeneralízase o uso do viño, tráense salgaduras e, no canto de iluminar con graxa e teas, utilízase xa o aceite», resume Rodríguez.
As primeiras ánforas descubertas proceden do Norte de África e o sur da Península Ibérica e chegaron ao Trega no século IV antes de Cristo, «cargadas de salgaduras e viño». As romanas chegan de sitios diferentes desde finais do II antes de Cristo: desde Italia, o Norte de África e, especialmente, dos actuais Tunisia e Marrocos, Andalucía e Portugal.
Hase desenterrado unha «abafadora cultura material e as ánforas son o elemento máis representativo». Estes achados, apunta o arqueólogo, «sitúan a un gran poboado do Noroeste hispánico dentro dos circuítos comerciais internacionais do momento. Refórzase a idea de que nosa actual Galicia non era unha rexión illada e marxinal; ao contrario, era unha rexión en contacto co mundo Mediterráneo, aquí chegaban comerciantes procedentes do Sur da Península Ibérica para intercambiar os seus produtos, seguramente por metades moi cobizados».
Ademais das ánforas hanse documentado metais. Hai elementos de chumbo, ferro e bronce, desde moedas romanas da Dinastía Julio -Claudia a fivelas de bronce ou cravos de ferro. «O que está claro é que no barrio Mergelina a ocupación do Trega é máis antiga do que se pensaba, podendo establecer tres momentos diferentes de ocupación», desvela o arqueólogo.
Rafael Rodríguez estrutura o abano de 500 anos de ocupación desde o século IV antes de Cristo. Ese momento, di, «está definido por estruturas en material perecedoiro que deixan sinais ou negativos no terreo e que se acompañan de materiais procedentes do mundo púnico, cerámicas e bronces castrexos». Do II antes de Cristo son as estruturas en pedra; cabanas circulares e materiais da época. A última ocupación vai do II antes de Cristo ao I despois de Cristo. «É o momento da reurbanización espacial, trázanse rúas e defínense as agrupacións familiares. A vida no poboado é intensa, existen claras diverxencias sociais e os habitantes do Trega están en contacto co mundo cambiante que chega de Roma», conclúe.