Cando o Deportivo queimou as meigas

M. Piñeiro LA VOZ / REDACCIÓN

HEMEROTECA

XOSE CASTRO

24 anos do incendio da cuberta de Preferencia o día do ascenso a Primeira contra o Murcia

09 jun 2015 . Actualizado ás 20:52 h.

Nos últimos 4 anos o Deportivo festexou 2 ascensos, pero hai un regreso a Primeira que segue gravado na memoria de todos os afeccionados branquiazuis. O 9 de xuño de 1991, o Dépor adestrado por Arsenio lograba en Riazor o ascenso á máxima categoría do fútbol español tras 18 anos de travesía polo deserto. Aquel partido ante o Murcia será lembrado polos dous goles de Stojadinovic, pero tamén polo incendio da cuberta de Preferencia Superior, que obrigou a deter o partido e causou inquietude na bancada. Ao final, quedou como o lume que escorrentou ás meigas que viñan gafando a traxectoria do club coruñés.

Así estaba Riazor ante el Murcia
Así estaba Riazor ante o Murcia CÉSAR QUIÁN

Segundo o cronista Jesús Flores en La Voz de Galicia do 10 de xuño de 1991, «González Lecue [o árbitro daquel partido] acababa de sinalar o inicio do enfrontamento cando un fume negro e espeso comezou a saír da cuberta. Nun momento dado, a xente saltou ao campo, medorenta do incidente. Case tres cuartos de hora estaría parado o encontro. Sólo un cambio na dirección do vento e as cousas houbésense complicado seriamente». 

Aos poucos a xente foise recolocando na bancada de Preferencia pero aí non remataría a cousa. Produciuse unha carga «sen necesidade e ademais de forma indiscriminada» da Policía na bancada de maratón. Sete persoas tiveron que ser atendidas aquela tarde por contusións e lipotimias. Catro persoas foron atendidas na enfermería de Riazor e outras tres foron levadas ao CHUAC. 

Nos días posteriores, a investigación do suceso foi incapaz de atopar a bengala que supostamente tería provocado o lume da cuberta. «Tampouco sabemos se a bengala puido ser guindada desde dentro ou desde fóra do estadio. Nin lanzándoa con pistola chegase desde a bancada de Xeneral», dicía entón Carlos González Cortés, concelleiro de Seguridade Cidadá naquela época. «O material da cuberta, un sucedáneode a uralita formado por poliéster e manta de vidro, é mellor que a propia uralita, que é crebadiza, se acha e cae formando puñales», describía Antonio Desmonts, entón director do Servizo Contraincendios do goberno local.

XOSE CASTRO

No 2008, con motivo do regreso do Murcia a Riazor, La Voz falou con protagonistas deportivos daquela xornada histórica para os branquiazuis. «Había moitos nervios e cando vimos o incendio non nolo podiamos crer. Levabamos toda a semana falando, eu non durmín a noite anterior e a xente botaba allos ao campo, pero parecía que aquel día lograban o efecto contrario», explica Stojadinovic, dobre goleador daquela tarde, para quen aínda resoan os ecos da celebración posterior: «Despois de gañar ao Murcia tivemos festa durante dúas semanas seguidas».

«Primeiro, o lume, porque aquilo non era só fume, había chamas e acórdome da cara da xente, que corría despavorida pola pista e produciume preocupación. Logo cando se solucionou todo, quedei máis tranquilo», indicaba Martín Lasarte. «O meu primeiro recordo é a inquedanza polo incendio. Era un duelo vital, pero primeiro tivemos que recuperarnos do susto, tívose que demorar o partido media hora e coa transcendencia que tiña e aqueles acontecementos fíxose aínda moito máis duro», dixo o centrocampista Jon Aspiazu. 

XOSÉ CASTRO

«O incendio da bancada impactoume, nunca vira unha cousa igual, non sabiamos se se suspendería o partido, hoxe seguro que se suspendeu. Entón polos corredores dicíase: 'Sólo falta agora que pase algo'. Había medo polo que puidese suceder, porque estabamos acostumados sufrir polos ascensos», aseguraba José Ramón. Afortundamente, o incendio da cuberta é unha anécdota dunha xornada gloriosa.