Albert Gil: «Cada ano crecemos un pouco, pero unha canteira cócese a lume lento»

CANTEIRA

MARCOS MÍGUEZ

Entende que o ascenso do Fabril repercutirá en toda a organización do club e destaca o labor do xuvenil A

15 jun 2017 . Actualizado ás 01:35 h.

A piques de finalizar a súa terceira tempada no Deportivo e coa seguridade de que seguirá, polo menos, dúas máis, Albert Gil (Barcelona, 1975) valora o traballo realizado durante este período. Lamenta que os resultados das categorías máis baixas non sexan os desexados, pero pon en alza o ascenso do Fabril, seis anos despois, e o labor realizado no xuvenil A, que onte quedou ás portas das semifinais da Copa do Rey . «Gustaríame que houbese mellores resultados, pero son moitos os factores que inflúen. Cada ano crecemos un pouco, pero unha canteira cócese a lume lento», subliña

-Que balance fai desta campaña?

-Había un gran obxectivo que era quedar campión co Fabril e ascender a Segunda B. Lográmolo. A partir de aí, creo que todo é analizable. Ademais, o xuvenil, onde contabamos cun gran grupo, fixo tamén unha moi boa tempada. Custoulle arrincar, pero realizou unha segunda volta espectacular e só perdeu co Sevilla nestes cuartos de final da Copa. Ademais, e aínda que non nos conformamos porque nos gustou ver a algún máis, Edu Expósito e Pinchi puideron xogar co primeiro equipo, o que tamén é de destacar.

-E o do seu primeiro trienio no club?

-Creo que no fútbol base hai que ter claro que os dous primeiros anos de cambio de dirección son complicados e os froitos empézanse a recoller no terceiro e, sobre todo, no cuarto. O primeiro non fas nada, só observar e empaparche da filosofía do club. No segundo cambias cousas. No terceiro rematas de cambiar iso que crees que non funciona e empezas a recoller os froitos sementados. Cada ano crecemos un pouco, pero unha canteira cócese a lume lento. Hai que mirar cara atrás e ver de onde viñamos. E isto non é unha crítica cara á xente que traballaba en Abegondo, que co que tiña, bastante facía. Pero os recursos eran moi limitados. Agora contamos con moitos máis e podemos traballar mellor. No entanto, a incerteza de que nos últimos anos o equipo sempre se salvou ao final de todo, tamén complica as cousas.

-Tanto depende a canteira do primeiro equipo?

-Moitísimo. Porque, coas dificultades económicas que atravesa o Dépor, un descenso significaría probablemente un enorme recorte de recursos e sufririamos moito.

-Como pode influír a sentenza do Supremo dos 20 millóns de Facenda na súa parcela?

-Pois a día de hoxe non teño indicación algunha. Obviamente, foi unha desastrosa noticia para o club, pero ninguén nos transmitiu que teñamos que rebaixar o orzamento nin nada. Neste sentido, teño que dicir que a aposta do consello de administración polo fútbol base é total. Sempre tivemos todo o apoio e os recursos que precisamos.

-Co Fabril campión e o xuvenil levando 3.500 persoas a Riazor, que falla nas outras categorías para que non cheguen máis resultados?

-Cada caso é diferente. No Fabril fixemos unha aposta moi importante. No xuvenil hai unha gran xeración á que engadimos algunhas pezas moi boas. E noutras categorías, teremos que seguir traballando para atopar equipos competitivos. Hai épocas nas que saen mellores futbolistas que noutras e parece que estamos nunha de certa seca para o que nos gustaría.

-E é cuestión de ter máis xente, cambiar adestradores, métodos de traballo...

-É cuestión de acertar e de ter tamén sorte. No que a equipo humano se refire, creo que, aínda que todo é mellorable, contamos cun excelente. Dispomos de grandes profesionais, cualificados, e aos poucos imos aumentando o nivel.

-O ascenso do Fabril xerará moitas baixas.

-Non ten por que. Hai que reforzar o equipo e darlle experiencia nalgúns postos. A Segunda B non podes ir xogar con nenos, porque hai experiencias de grandes fracasos. Pero o bloque do equipo, salvo que eles queiran irse como foi o caso de Manu Molina, que quería progresar fóra, queremos que queden Falo de futbolistas como Monsalve, Pinchi, Queijeiro...

«No San Tirso atopamos un club moi ben traballado e que nos achegará moito»

Crecer. Esa é a palabra que máis emprega Albert Gil nos seus discursos. E dentro deste crecemento non cinguir á estrutura actual. Pensa en abrir horizontes para o que negocia con clubs diferentes convenios. O máis importante, o que está a piques de asinar co San Tirso, que servirá para mellorar o actual.

-Pódese dicir que o San Tirso vai ser unha especie de filial do Dépor?

-Pódese dicir que hai un traballo moi importante por parte de ambas as entidades para crecer xuntas. No San Tirso atopamos un club moi ben traballado e que nos achegará moito. Por exemplo, aumentará o nivel competitivo do fútbol base coruñés. Ademais, axudaranos a que os nosos xuvenís dean o salto a Segunda B, pasando primeiro polo seu equipo sénior. Neste sentido tamén contamos coa colaboración do Silva, interesado en contar con xogadores nosos, e de todo aquel club que nos chame.

-Por que co San Tirso e non cun club da AFAC?

-Intentámolo, pero eles teñen a súa propia forma de traballar e aí non encaixabamos. Querían maior autonomía, que non lle podiamos ofrecer. E enténdoo.

-Falando da AFAC, que pasou co convenio?

-Pois que se discutiu, negociado e estamos preto de asinalo. Cousas habituais neste tipo de situacións.

-Faranse novos convenios este verán?

-Non, creo que os que temos funcionan e hai que enriquecelos, consentilos e potencialos. De momento, chéganos. Centrarémonos máis nos campus. Aí temos outra gran aposta porque aumentaremos en dúas os que facemos en Abegondo, pasando de tres a cinco semanas e crearemos novos en Zas , Santiago, As Pontes e Ordes, ademais de manter os que xa tiñamos, incluído o de Suíza .

-Quédanos o fútbol feminino. Que análise fai?

-Vivimos un primeiro ano no que logramos unha gran aprendizaxe e o próximo ten que ser clave para a sección dentro do club.