O día 5 estará en Abegondo coa idea de afrontar a súa última tempada de contrato
27 jun 2017 . Actualizado ás 05:00 h.Oriol Riera (Vic, 1986) volve ao Deportivo despois dun ano complicado no Osasuna, con descenso incluído. Regresa con máis experiencia, máis confianza en si mesmo e con ganas de redimirse como dianteiro. O próximo día 5 comezará a pretemporada xunto ao resto dos seus compañeiros, coa pelota no tellado do club e de Pepe Mel.
-Sae dun ano complicado no Osasuna, club ao que se marchou cedido con moita ilusión.
-Foi un ano difícil porque colectivamente sufrimos desde o principio. O que nos atopamos en agosto non era o que agardabamos. Mantívose practicamente o persoal coa que se conseguiu o ascenso e dese xeito en Primeira División é moi complicado. Despois tivemos tres adestradores nunha mesma tempada, e cada un cunha idea distinta de como se debía definir o persoal e o xogo.
-Contaba co fatal desenlace axiña que?
-Sabiamos que sería complicado manternos, pero non que descenderiamos axiña que. O proxecto co que eu me marchei era outro e cando non tes claro o camiño que o equipo debe seguir, corres ese risco. Con tanto cambio dentro é complicado saír á boia.
-Anotou catro goles en 24 partidos, pero talvez con menos minutos dos que contaba a priori.
-A nivel persoal tamén foi unha tempada moi difícil. A primeira metade do campionato volvín ser o Oriol que era, pero logo tiven tres lesiones importantes en momentos craves: no nocello ante o Athletic, no xeonllo ante o Málaga e logo a rotura fibrilar. Chegáronme cando estaba ao cento por cento. Iso obrigoume a parar cando empezaba a notarme con máis forza e con máis confianza en min mesmo.
-Coa saída de Lucas Pérez do Deportivo, talvez tería tido un papel máis importante no equipo. Arrepíntese de tomar a decisión de saír cedido?
-Non. Garitano, a principio de tempada, xa me comunicou que non contaba comigo e un xogador debe estar onde quere estar, onde sabe que pode contar e onde é un máis. Sabía que me marchaba a un club ao que lle teño moita estima. O importante é sentirse querido, iso tamén suma. Se no Deportivo non tiña oportunidades, un ten que buscar o mellor para un mesmo e para a súa familia.
-E sobre a tempada do Deportivo. Contaba con que sufrise tanto ao final para salvarse?
-Foi un sufrimento compartido. Hai que pór en valor o difícil que é manterse en Primeira, pero a verdade é que me agardaba que sufrise menos do que finalmente fixo. Na primeira volta xogaron mellor que o que reflectiron os resultados, pero a Primeira División non é doado. Faltoulles atopar a tecla.
-E agora regresa para afrontar o seu último ano de contrato...
-Hai que sentarse a falar e ver o que é mellor para as dúas partes. Sen deixar de lado que aínda queda un ano e que estarei aí para disputar o posto. Seguir xogando en Primeira un ano máis é un premio e iso é o que hai que intentar.
-Empezará a pretemporada o día 5?
-Non teño comunicación pola contra. O club non se puxo en contacto comigo para nada, así que alí estarei.
-Que expectativas ten?
-De momento estou tranquilo, expóndome ben as cousas. Quero saber que pensan o club e o adestrador sobre min, e sacar as miñas propias conclusións. Quero sentirme un xogador querido e que pode achegar cousas. As expectativas chegarán logo.
«Noivas temos todos, pero o importante é que sexan as que ti queres ter»
Hai un ano, as incorporacións para a fronte de ataque evidenciaron que Oriol Riera non tería sitio no cadro de persoal branquiazul antes mesmo de que Lucas saíse traspasado ao Arsenal. Nesta pretemporada, o ariete catalán enfróntase de novo á incerteza.
-Que xogador volve?
-Pois o máis positivo é que volvo sentirme eu mesmo. Con ambición, con ganas, e sobre todo con máis experiencia. E iso no fútbol, a este nivel, sempre suma.
-Durante as vacacións hanlle saído algunhas noivas. Mesmo en León, onde chegaron a dar por pechado a súa fichaxe coa Cultural Leonesa.
-Noivas temos todos (ri), pero o máis importante é que sexan as que ti queres ter e de momento iso non está a suceder. Co que saíu na prensa sobre a Cultural Leonesa non hai nada de certo, nin houbo ningún contacto. Gardo moi bos recordos de cando xoguei alí e manteño unha relación de amizade co presidente, falamos a miúdo, pero non hai ningunha negociación.
-De que xeito cre que pode convencer Pepe Mel?
-Eu non teño que convencelo de nada. A miña traxectoria xa a coñece, xoguei moitas veces contra equipos que el adestraba. A estas alturas pódese demostrar pouco, xa sabe da miña experiencia en Primeira e Segunda División, e el terá que decidir se quere que quede ou non. Terá unha opinión sobre min que descoñezo, pero seguramente terá unha.
-O punto quente na dirección deportiva é atopar un dianteiro que acompañe a Florin Andone, Cre que podería facer un bo tándem con el?
-Non o sei, iso teno que decidir o adestrador e el tería que responder a esta pregunta. Eu síntome capacitado para achegar cousas ao equipo, e iso é o máis importante de cara ao comezo de tempada.