O que non debes facer estas rebaixas

La Voz REDACCIÓN

TENDENCIAS

Guía práctica para non comprar unha lebre e levar un gato. 1 de xullo: arrincan oficialmente as rebaixas de verán

01 jul 2015 . Actualizado ás 18:58 h.

A pesar de que algunhas marcas se saltan á toureira o calendario oficial desde hai anos, disfrazando os saldos de descontos esporádicos, este mércores arrincan formalmente as rebaixas de verán. O 1 de xullo os máis atrasados inauguran o período estival de saldos derrubando os prezos dos seus produtos xa obsoletos, mentres enchen perchas e escaparates con novas remesas recentemente saídas das súas factorías, pezas pasar# o ferro e ordenadas, produtos frescos, rechamantes, obxectos máis modernos, relucentes, que ninguén ha sobado aínda a pé de tenda. Que non che enganen. Que non che engatusen con trucos de nova tempada. Que nos descontos deste xullo hai moito que rascar. 

Si

-Facer unha lista antes de saír da casa con todos os antojos destes últimos meses que, por unha cousa ou por outra, aínda non teñen un oco no teu armario. 

-Establecer un límite de orzamento. Díficil, pero efectivo. «Nestas rebaixas só vou gastar ata aquí».

-E debuxar mentalmente unha ruta. Cinco tendas, por exemplo. Sen saírse de aí. Mellor se están preto dalgún bar de moda para repousar, engulir un bo aperitivo e refrescarse con algunha bebida ben fría.

-Complementos. Neste tipo de produtos -bolsos, zapatos, cintos, chapeus...- é onde máis se notan os descontos. Trátase de pezas que adoitamos comprar menos o resto do ano polos seus prezos máis elevados. É agora ou nunca. Cando vas atopar esas sandalias ou esas deportivas a un prezo mellor?

-Comprar sempre pensando nos meses futuros, tanto no inverno -aínda que soe pouco apetecible- como no verán que vén. Compra cousas que che poidas pór estes meses, pero que tamén poidas gardar para o outono, para outros anos, e, sobre todo, recuperar o próximo mes de maio, cando empezo a apertar a calor. Cando en novembro che acordes daquel abrigo, tiradísimo de prezo, que atopaches milagrosamente en un recuncho da última tenda da túa ruta de rebaixas, ou cando che inviten á enésima voda do 2016 e lembres aquel vestido ao 70 % e que aínda conserva a etiqueta para mellores ocasións, sorrirás. E sentirasche orgullosa de ti mesma. 

-E básicos. A norma nai de toda rebaixa. Cómpranse básicos. Camisetas brancas, negras e grises. Vaqueiros. Americanas negras. Camisas brancas. Porque nunca morrerán. Porque hai un mes custaban o dobre. Porque dentro dun mes custarán o dobre.

-Compras online. Adeus colas, adeus calor, xente empurrando, suando, probadores a rebordar, pezas engurradas, tendas que parecen mercadillos. A tendas en liña son lugares infravalorados. Adoitan ter máis stock que nas físicas, atopar talla non é un inferno e, por amais de todo, son as máis cómodas. No sofá, pernas no alto, sobre elas o portátil e unha cervexa fría en a man. Hai unha forma mellor de ir de compras?

-Gardar todos os tickets de todo o que se compra. Ás veces, á terceira proba en casa, un vese moi diferente que nos favorecedores espellos das grandes superficies. 

Non

-Saír ás toas de rebaixas. A ver que vexo. A ver se atopo algo. 

-Non ás tendencias pasaxeiras, ás máis barrocas e estrafalarias, ás que son tan descaradamente caducas que sabes que, como moito, poraschas tres veces este verán. De estar moi encaprichado, déixaas para os últimos saldos, os dos días finais, cando os prezos están no seu momento máis baixo.

-Mellor non ir con noivo/marido/compañeiro de rebaixas. Case con seguridade, ningún de os dous manexará os mesmos tempos. Un necesitará pasar un intre máis longo ojeando camisetas; o outro quererá pasar por caixa canto antes; un probarase oito prendas no probador; outro preferirá cambair de tenda. Así, un sentirase sempre arrastrado polo outro dun lado a outro. Sen esquecer o factor consenso. E logo chegan as discusións. Opinións que nunca deberon dicirse en voz alta. Reproches. Os «ai, ai, ai». E os «nai miña». Cada un á súa tenda. E hora e lugar de encontro pactado. É a mellor opción.

-Non dubides. E en caso de non estar seguro do todo, cólleo. Faino teu. Porque se non, voará ao intre. Se finalmente non che convence, sempre estás a tempo de arrepentirche e devolvelo. Iso si, controla os prazos.

-Nada de saír de rebaixas o día da onda de calor que todos os informativos levan anunciando días. Nin tampouco un día que diluvie. Non con tacóns, nin con roupa incómoda. Tampouco con bolsos pequenos e, sobre todo, non con pouco tempo.

XOÁN CARLOS GIL

-Ollo con aqueles modelos que se acumulan en masa nas rebaixas. Por exemplo, unha determinada blusa. Quedan miles iguais en plenas rebaixas. Algo raro sucede. Se non, non quedarían tantas. Este tipo de produtos, que non se venden ben, adoitan sentar mal, adoitan ter patróns estraños ou ser de tecidos de calidades regulares. Descártaos.

-Saír de rebaixas o primeiro día, o segundo, o terceiro, non é unha boa idea. Primeiro, a fame de compra cegarache. Contaxiarasche do fervor xeral. E acabarás levar a casa toda a tenda. Segundo, os mellores saldos hai que buscalos, deixalos repousar, agardar a  as devolucións das primeiras compradoras, agardar ás segundas e ás terceiras rebaixas. Velaí onde se achan os verdadeiros choios.

ALBERTO LOPEZ