Ultiman a guía para a detección precoz en atención primaria da hepatite C
SOCIEDADE
O Sergas destaca que aumenta o contaxio a través de tatuaxes e pírsines
28 jun 2017 . Actualizado ás 05:00 h.As comunidades autónomas e o Ministerio de Sanidade decidiron o día 21 estender os novos tratamentos da hepatite C aos enfermos cun grao máis leve deste virus, que son os denominados F0 e F1. Un día despois, a Comisión Autonómica Central de Farmacia e Terapéutica do Sergas reuniuse para instar a todas as xerencias a aplicar de inmediato esta medida.
E cales son os seguintes pasos? Tendo en conta que os novos fármacos teñen unha efectividade de en torno ao 97 % en canto á eliminación do virus, o importante é que a hepatite C detéctese a tempo, para que cando se trate ao enfermo leste non teña un alto grao de fibrose ou mesmo cirrosis, xa que aínda que os medicamentos eliminan o virus non curan as enfermidades que este provoca.
Por iso é polo que o Ministerio de Sanidade ultime a guía de recomendacións para o diagnóstico precoz do VHC (virus da hepatite C) en centros sanitarios. Nesta guía recolleranse os colectivos de risco aos que se lles ofrecerá no ámbito da atención primaria unha proba de detección do virus -que se fai mediante unha análise de sangue-, para mellorar o diagnóstico precoz.
Aínda que é agora cando os expertos deben definir cales serán eses colectivos, no propio plan estatal recóllese que os que teñen maior risco de infección son, entre outros, usuarios de drogas inxectadas e nifradas; pacientes tratados con produtos sanguíneos antes de 1990; expostos a infección nosocomial por hepatite C; convivientes con enfermos de hepatites C crónica; con tatuaxes ou pírsines; expostos a procedementos que utilicen instrumental punzante sen os controis hixiénico sanitarios adecuados (acupuntura e mesoterapia); en hemodiálisis; ou pacientes infectados con VIH .
Jorge Aboal incide nas persoas con tatuaxes e pírsines, xa que das últimas reunións despréndese que ultimamente é o medio de contaxio máis habitual, polo que hai que insistir nas medidas de prevención e de control para evitar a infección.
Que está a funcionar xa?
A actualización do Plan estratéxico para a abordaxe da hepatite C no Sistema Nacional de Saúde inclúe varias novidades. A primeira é que xa se estenden os novos fármacos a todos os pacientes de hepatites C, aínda que practicamente non haxa fibroses, como é o caso dos F0. A segunda é que se acurtan os tratamentos nalgúns casos. En concreto, os pacientes que teñan hepatites C en grao F0 e F1 só terán que someterse oito semanas ao tratamento. Jorge Aboal, director xeral de Asistencia Sanitaria, lembra que, «a experiencia que temos coa farmacoterapia recoméndanos tratamentos curtos, que son igual de efectivos e máis levadíos para que o cidadán se adhira a eles e cúmpraos de forma completa», indica.
Finalmente, elimínase a obrigatoriedade de determinar a carga viral ás catro semanas de tratamento, como estaba recollido ata agora, e só será imprescindible a análise ás doce semanas de finalizar. «Era unha forma de saber se o virus progresa, non progresa ou se estabiliza, pero a determinación absoluta, para saber se se curou ou non, é a das doce semanas, polo que con facer simplemente esa proba xa sabemos se o tratamento tivo éxito ou non», apunta o responsable de Asistencia Sanitaria da Consellería de Sanidade.
En seis meses dous mil galegos recibirán os novos tratamentos
A xeneralización dos novos tratamentos a todos os pacientes galegos que teñan hepatites C, sexa cal for o seu grao, poderá beneficiar a uns dous mil pacientes nos próximos seis meses, segundo as estimacións da Consellería de Sanidade. Ata o momento hanse tratado uns 4.200 pacientes con fibroses hepática nos graos F2, F3 e F4, ademais duns 400 que aínda estaban nos estadios F0 ou F1, pero cumprían unha serie de características que recollía o plan estratéxico, como ir recibir un transplante renal, un transplante hepático ou enfermos que querían ter un fillo.
Unha das vantaxes para poder tratar a todo o colectivo de enfermos de hepatites C é que o custo dos tratamentos baixou. Nalgún momento, cando chegaron os fármacos a España, acadaba os 60.000 euros por persoa e agora sitúase entre os oito e os 14.000, en función das características do paciente.