A fascinación das «colaxes» e esculturas de Gulías, no Espazo de Arte Roberto Verino
10 abr 2017 . Actualizado ás 05:00 h.«Non permitas que a vida che pase a ti sen que a vivas». Walt Whitman. O espazo de arte Roberto Verino presenta a exposición AU do artista internacional Alberto Gulías, dentro da programación que dedica á promoción da cultura, como zona de arte e punto de encontro entre as distintas linguaxes e manifestacións plásticas.
Alberto Gulías expón na pel de ouro un proxecto de investigación a través da exploración da linguaxe icónico, estético e expresivo do colaje. No seu carácter ecléctico advírtense referencias a manifestacións artísticas e produtos da Historia da arte: o Exipto Antigo, o mundo exotérico, a cultura micénica, a antigüidade grecolatina, Rávena ou a arte Bizantina. Cunha estilización da imaxe e do ornamento con interese decorativo, revisa o canon alongado do gótico na figuración nun anacronismo contemporáneo, non humanizado senón distante e hermético, unha visión idealizada de produto de consumo nas mulleres convertidas en icona, en deusas e fatais, un concepto que lle aproxima ao Pop Art, o hieratismo nas actitudes e a utilización do descentramiento que multiplica os puntos de vista simultaneándolos, unha frontalidad severa de arcaísmo solemne, totémico ou achado arqueolóxico; fascinante e estraño, hipnótico e o misterio pretérito das damas da arte Íbero, Baza e Elxe, revisadas desde a ironía e a moda na estilización dos canons estéticos contemporáneos. Unha explosión de enerxía creadora, erotismo, estilo xaponés da Escola Rinpa e distintas referencias metafísicas, míticas e literarias, perfilan ao artista e intelectual a través da utilización da alegoría.
Expresa nas súas composicións o gusto simbolista polo ornamental nun barroquismo próximo ao horror vacui e o suntuoso reflexo do ouro cuxo preciosismo remite ao retablo bizantino e en sensualidade a Gustav Klimt, na representación do modelo iconográfico de muller distante ou manequín, convertido en icona como Judith II ou na estilización que para as pechinas do Kunsthistorisches de Viena realizou o pintor simbolista. O desenvolvemento de motivos simbólicos, relacionados coa alquimia de certo aspecto visionario, encriptado ou abstracto que introduce nas composicións, as que cobran un carácter onírico e surrealista, coñecedor das vangardas, subliña esta premisa a elegancia do arabesco , a referencia á Natureza cunha exuberancia vexetal: rosas, plantas, flores ou animais, aves (lechuzas referencia a Atenea) merlos, cisnes, garzas, pombas, felinos, peces, insectos, libélulas, bolboretas ou moluscos como escenografía dramática dun memento mori que advirte sobre o fin da mocidade, o desexo, a efémera existencia e o paso inexorable do tempo que axita o seu reloxo de area, tema recorrente nos gravados de Durero da Colección Gelonch-Viladegut e no existencialismo, revisado desde unha retórica irónica e vitalista que resolve co seu persoal estilo. Alberto Gulías, engade a este catálogo Boschiano, seres mitológicos: esfinges, unicornios, centauros… numismática e xoias, luxo, moda, cine e tecnoloxía integrando con ironía a un Faraón exipcio co androide C-3PO de Star Wars.
O artista expón unha visión múltiple das distintas realidades que se yuxtaponen no colaje pictoricista, como a través do ollo dunha mosca, unha mirada parabólica e narrativa combinada en asimetría e círculos perfectos sen principio nin fin , esferas gravitatorias sen referencias perspectivas contextuales, con perfís de aresta dura que delimitan os contornos sen sombra como un cloissonnisme de efecto caleidoscópico, planos verticais e cortes atípicos, con valor expresivo e un tratamento da superficie do cadro moi puída, con interese por efectos monocromáticos, e pigmentos aveludados.
Cabe destacar o efectismo de óbraa coral, que funciona ademais de xeito independente, xa que cada obra é fragmento narrativo autónomo da serie e con todo, parte desta. Alberto Gulías é o inventor dunha personalísima técnica, o greapping de debuxo con uvas.
O creador expón tres espectaculares esculturas realizadas en fibra de vidro, armazón de madeira e a adicción de distintos materiais de carga que achegan unha textura integradora e sofisticada á peza, que dialoga co espazo que intervén, ben sexa o seu carácter exento ou non: Bacco, Flower Power 2 Tigres e Icarus. Cabe destacar a magnífica peza de forxa catalá inspirada no Modernismo e o Art Nouveau titulada A sirena de Ulises.