A enésima batalla na guerra da atención

joSÉ maría gaRCÍA-LASTRA O DEBATE

OPINIÓN

26 feb 2017 . Actualizado ás 05:00 h.

Hai moitos anos xa que o smartphone deixou de ser un aparello de telefonía móbil; tamén deixou de ser un dispositivo multifunción. Hoxe realmente é unha prolongación do noso propio corpo e, sobre todo, dos nosos propios sentidos. É un multiplicador das nosas capacidades e un instrumento que potencia o coñecemento da nosa contorna e non necesariamente do máis próximo xeográfica ou fisicamente. Analizado desde algúns sectores moi concretos, dáselle cualificativos tan dispares como reais. Dicimos del, con toda lóxica, que é o transistor do século XXI, que accede a todos os sinais de audio; ou que é o GPS universal, que reúne todas as capacidades que precisamos para orientarnos; ou a gran cámara de fotos para todo momento. E así poderiamos seguir eternamente.

O smartphone conseguiu que vivamos sempre conectados ao mundo. Peza fundamental desta era do home online. Sempre on. Sempre dispoñibles para recibir información e para solicitala. En calquera momento chéganos unha mensaxe e en calquera instante podemos envialo. En calquera punto e en calquera lugar do mundo accedemos a toda a información e calquera se pode pór en contacto connosco. O home nunca soñou con ter accesible tal cantidade de contidos ou de cultura; aínda que moitos digan que é unha cultura de uso rápido.

WhatsApp é unha das revolucións dentro da revolución do smartphone. Os españois consultamos esta rede de mensaxería rápida máis de cento cincuenta veces ao día; o que fai que a metade dos condutores recoñezan ter enviado mensaxes conducindo, co evidente risco que iso implica. E é que os nosos dispositivos intelixentes, auténticas navallas suízas do noso tempo, que nos acompañan sempre e que consultamos sen parar, non son tan perfectos aínda. Estas novas extremidades deben evolucionar moito e chegar a integrarse máis connosco; deberán parecerse ás lentes intelixentes ou a outros dispositivos que se adaptan ao noso corpo. A realidade aumentada apunta nesa dirección. É, ao cabo, a tecnoloxía que mestura o mundo real e o virtual. Que nos permite ver e oír ás persoas e recibir información en paralelo e sen distraernos.

No fondo, a batalla que se está loitando é a da economía da atención. Marshall MacLuhan xa nos alertou sobre os perigos do exceso de información cuns avisos case apocalípticos. Pero foi sobre todo Alvin Toffler quen anunciou unha continuidade de ondas de cambios nunha sociedade que se transforma unha e outra vez. O resultado é un mundo distinto, máis informado e máis conectado. Para algúns, excesivamente conectado; para outros -para min-, un mundo no que, sabéndose conducir e coa educación necesaria, gozamos de informacións relevantes e nunca excesivas.