O Obradoiro, que segue a Radovic, do Murcia, ten moi bo ollo á hora de reforzar o seu xogo interior
23 jul 2017 . Actualizado ás 05:00 h.O Obradoiro é un dos clubs da Liga Endesa (ACB) que maior rédito saca aos seus xogadores, a pesar das súas limitacións económicas á hora de fichar. Poucos equipos competirían mellor cun dos catro presupostos máis baixos da categoría.
Tras o adeus de Shayne Whittington, rumbo ao Zenit, coméntase nos mentideros da ACB que o club santiagués moveuse rápido para atar ao exinterior do Murcia, Nemanja Radovic (2,08 metros e 25 anos). O montenegrino é un 4 ou un 5 reboteador con bo rango de tiro, que asinou 8,7 puntos e 4,2 rebotes nos seus 115 partidos coa camiseta pimentonera.
Outro exemplo máis do drama estival que lle toca vivir cada ano ao Obra na súa condición de club modesto: reinventarse e fichar con ollo clínico aos substitutos das súas xogadores franquía a fin de rearmar o persoal o mellor posible cos recursos dispoñibles. Uns recursos limitados que, moitas veces, impídenlle reter ás súas estrelas ou contratar a xogadores experimentados, en contraposición a clubs de maior músculo económico como o Andorra, o Estudantes ou o propio Murcia.
Ante esa situación, o Obradoiro adoita arriscarse con mozos xogadores de ligas menores, que aínda que teñen potencial, aínda deben puír o seu xogo. Artem Pustovyi é o último dunha longa lista de ilos ‘brancos que chegaron a Sar da man do director xeral José Luis Mateo e que prosperaron grazas a Moncho Fernández e os seus axudantes.
FIGURAS CLAVES
Os arquitectos dos éxitos.
A figura do directivo madrileño cobra especial relevancia pola súa habilidade para detectar promesas interesantes, que logo explotan as súas capacidades ao máximo nas filas do Obra.
Colaborando de xeito conxunto co corpo técnico, Mateo segue unha política de fichaxes baseada en traer a mozas ou ben a oportunidades de mercado que se manexen dentro das contas da entidade. Salvo excepcións, as súas maiores apostas sempre foron nas posicións interiores, claves no baloncesto cuántico de Moncho Fernández.
Por iso, á hora de asinar novos xogadores, Mateo sempre conta coa valoración do técnico e os seus axudantes. A pesar de todo, o responsable de puír eses diamantes en bruto da zona é Víctor Pérez. Grazas ao traballo do preparador santiagués cos interiores obradoiristas, xogadores que chegan con proxección márchanse de Sar sendo pivotes máis feitos con mellores fundamentos na pintura.
tempada 2012-2013
Pivotes para loitar en play off.
Dúas promesas foron capitais no maior logro deportivo do club ata a data. O 4 norteamericano Robbie Hummel (2,03 metros), quen tras o seu gran periplo universitario en Purdue recalou en Sar lesionado, pero coa bitola de tirador fiable. O outro foi o poste tunisiano Salah Mejri (2,17 metros), quen viña de ser o máximo taponador dos JJOO de Londres, pero sen apenas experiencia na elite. Pérez dedicoulles horas de traballo específico e ambos melloraron tanto o seu rendemento que emigraron a final de ano aos Timberwolves da NBA e ao Real Madrid.
tempada 2013-2014
Muscala, o mellor de todos. Mike Muscala (2,11 metros) arribou en Sar sendo máis unha realidade que unha aposta (18,7 puntos, 11,1 rebotes, 2,3 asistencias e 2,4 tapóns no seu último ano en Bucknell). O estadounidense formou unha dupla estelar con Junyent, coa que o Obra encadeou seis triunfos seguidos en liga. No entanto, marchouse en febreiro aos Atlanta Hawks deixando orfo ao equipo do seu pivote titular. Aínda así as súas cifras (14,6 puntos e 7,8 rebotes de media) son as mellores dun rookie obradoirista ata o momento.
tempada 2014-2015
Kleber, talento por milleiros. Maxi Kleber (2,07 metros) chegou sendo un descoñecido desde o Oliver Baskets do seu Würzburg natal. Con Pérez reforzando os seus fundamentos, Kleber erixiuse no ídolo local dese ano grazas aos seus 11,5 puntos e 6,5 rebotes. Mesmo foi xogador da xornada 25 tras os seus 36 puntos e 5 rebotes ao Fuenla. O alemán deixaría Sar para enrolarse no Bayern.
tempada 2016-2017
Allen, calidade e físico. Rosco Allen (2,08) foi das últimas promesas en chegar desde a Universidade de Stanford. O húngaro destacou en Sar pola súa potencia ao ir cara o aro e o seu bo tiro (10,7 puntos e 3,8 rexeites), pero con Víctor Pérez sumou novos rexistros ao seu xogo físico que lle abriron as portas do Iberostar Tenerife este verán.