A neonatóloga Olalla López Suárez, que coordina o primeiro banco de leite materno de Galicia, no Hospital Clínico de Santiago, afirma que «xa temos bastantes nais doantes e potenciais criaturas receptoras». O servició permitirá que moitos bebés fráxiles e inmaturos poidan acceder á alimentación ideal. «É a mellor solidariedade».
17 abr 2016 . Actualizado ás 10:00 h.Este banco enténdese como un sistema de doazón para criaturas cuxas nais, por motivos médicos, non teñen leite suficiente para proporcionarllo; para quen o necesiten especialmente polas súas condicións de saúde; ou se son dadas en adopción ao nacer e carecen de quen lles aleite. «O principal colectivo candidato a beneficiarse é o de bebés prematuros, nados antes de 32 semanas ou con menos de 1.500 gramos de peso. A previsión inicial é que favoreza a entre 150 e 200 ao ano, e que a cifra aumentará», explica Olalla López.As doantes son nais que teñen exceso de leite. Recoméndase que o fagan «cando a lactación está plenamente establecida. Para iso deben transcorrer entre dúas semanas e o mes desde o parto», indica. A produción é variable: «algunhas mulleres teñen se cadra para alimentar a dúas ou tres fillos; outras só para un e un excedente máis pequeno. A doazón é libre, altruísta. E poden decidir cando interrompela, sen ter que dar explicacións», agrega.
Ás doantes avalíallas, para verificar a súa idoneidade. Deben superar unha entrevista e cumprir unha serie de requisitos de seguridade: «preguntamos polos seus hábitos de vida. Esíxese que non fumen, non beban alcol; que se alimenten cunha dieta variada, que non sexan vexetarianas estritas ou consuman cantidades excesivas de café, té, ou outras sustancias excitantes que se transmiten no leite materno. Interesa ademais se toman algún medicamento, para asegurarnos de que é compatible con doar. E faise unha analítica para comprobar que non padecen ningunha enfermidade de transmisión».
Se cumpren, acéptanse como doante. Entón proporciónaselles, gratis, o material necesario para a extracción e conservación do leite: un sacaleches; biberóns, estériles, dun só uso, onde deben introducir o resultado dunha extracción; unha neveira, para entregar o leite e transportala ao hospital cada 3 ou 4 semanas; e toda a información necesaria para a correcta manipulación e almacenamento dese leite. «O ideal é que tras utilizar cada biberón pécheno e gárdeno no conxelador inmediatamente, ben separado, para que non se transfiran aromas ou sabores doutros alimentos do frigorífico».
No banco de leite procésase cada achega recibida. Realizan a súa análise microbiológico, para asegurarse de que o leite non está contaminada e reúne as condicións apropiadas; a esterilizan e efectúan unha análise nutricional. Despois, en función das súas características, segundo sexa máis rica en graxas, ou en proteínas, asígnase a un receptor idóneo, e procúrase que coincidan as características.
«Canto menos tempo pase desde o parto ata a extracción, máis rica é o leite en nutrientes e proteínas; e canto máis tempo pasa, perde propiedades. Pero sempre os beneficios de fornecela superan aos do leite de fórmula. Porque á marxe da composición nutricional, o leite materno achega moitas cousas que non ten a de fórmula, como factores inmunológicos e de crecemento, hormonas e outras propiedades. Un neno prematuro ten todos os seus órganos en desenvolvemento, o intestino tamén, e necesita desas hormonas e factores de crecemento para desenvolverse adecuadamente. Con leite de fórmula pódense suplir as súas carencias nutricionais, non o demais. E está visto que a alimentación con lactación materna, ou leite doado, ofrece mellores perspectivas de supervivencia, menos risco de infeccións e de certas enfermidades asociadas á prematuridad. Para as criaturas para as que se indica o leite doado é como un medicamento, o mellor. E aínda que empecen tomando leite doado, despois, se é posible, poden recibir a da propia nai», sostén Olalla López.
Para pór en marcha este banco de leite contactouse con entidades como a Asociación Galega de Prematuros (Agaprem) ou as asociacións promotoras de lactación materna Mámoa, Teta e coliño, Aloumiños de Leite ou Criando; e búscase tamén a implicación doutras especialidades sanitarias, como matronas, obstetras ou médicos de atención primaria. Preténdese que sexa unha iniciativa dentro dun proxecto máis amplo de promoción da lactación materna. Concha Mas e Helena Noriega, de Mámoa, entidade pioneira en promover a lactación en Galicia, desde hai 16 anos, valoran que expolo así é un acerto.
Este banco de leite de Santiago será de referencia para A Coruña e Lugo e prevese que estea a pleno rendemento en maio. Outro, en Vigo, atenderá Ourense e Pontevedra.