Oitenta anos dun crime

Walter de Witt

LEMOS

24 may 2017 . Actualizado ás 17:11 h.

MMañana cúmprense 80 anos do fusilamento de Víctor Martínez. No 60 aniversario sucedeu un incidente sorprendente, aterrador. O xenro de Víctor Martínez escribiu un artigo emotivo uns días antes do 22 de maio de 1997 para que fose publicado nesa data en La Voz de Galicia, con motivo do 60 aniversario da súa execución. Pero o 22 de maio non houbo voz. Falou a terra cun sismo de madrugada de forza 5,1; seguiu rumoreando con varias réplicas pequenas ata as sete da mañá, cunha réplica forte de 3,6 graos exactamente á hora da execución. Coincidencia? Casualidade? Dáme un calafrío horrible. A terra protestou ante este sacrificio dun inocente que como avogado republicano defendeu o que o pobo defendeu legalmente. El loitou ao seu xeito contra un exército invasor. Con palabra, non tocou xamais unha arma.

Cando Víctor Martínez se decatou de que o buscaban, entregouse voluntariamente, sabendo que era inocente. Pero nunha guerra, un inocente non debe ser inxenuo. Sobre todo se se trata dunha guerra civil.

Encarcerárono e xulgárono. En primeira instancia foi condenado a cadea perpetua, pero uns monfortinos desalmados e envexosos recorreron este primeiro veredicto e conseguiron outro que o condenaba á pena máxima.

Fusilárono o 22 de maio de 1937. É hoxe o seu triste aniversario.

¡Que viva na memoria histórica!

Víctor Martínez era o presidente da agrupación monfortina de Esquerda Republicana cando se produciu o golpe de estado militar de 1936. Foi fusilado ao ano seguinte