Os socialdemócratas alemáns distáncianse máis que nunca de Merkel

patricia baelo BERLÍN / CORRESPONDENTE

INTERNACIONAL

SASCHA SCHUERMANN | Afp

O SPD vira lixeiramente á esquerda e lanza dardos ao seu rival, á vez socio de Goberno

26 jun 2017 . Actualizado ás 07:49 h.

O que non arrisca non gana. Iso debeu pensar onte Martin Schulz, o líder do Partido Socialdemócrata Alemán (SPD). É consciente de que no que vai de ano perdeu tres comicios rexionais, incluídos os do seu bastión, o land de Renania do Norte-Westfalia, e de que segundo as sondaxes parte con clara desvantaxe fronte ao seu rival, Angela Merkel, para as eleccións xerais do 24 de setembro. Os socialistas xermanos xa non teñen nada que perder, e sábeno. Por iso, optaron por pechar filas e distanciarse como nunca antes do seu socio no Goberno da gran coalición: a Unión Cristianodemócrata (CDU) da poderosa chanceler. 

A falta de tres meses para esa cita, o SPD aproveitou o seu congreso para iniciar unha leve viraxe á esquerda, da man dun programa que recupera os clásicos temas socialistas, como o alivio fiscal para os contribuíntes con ingresos baixos e medios ou o aumento do investimento público. «As costas máis fortes deben soportar unha maior carga», defendeu un Schulz eufórico e ataviado con gravata vermella ante os preto de 600 delegados e 6.000 simpatizantes reunidos na cidade de Dortmund.

Detrás está un decálogo de medidas titulado Maior xustiza social que recibiu o visto e prace sen un só voto en contra. Aposta por equiparar os salarios das mulleres e legalizar o matrimonio homosexual, algo que chegou a impor como requisito para reeditar a súa alianza coa CDU, que se resiste a aprobalo desde hai anos. Iso si, os socialdemócratas non poden ignorar o xiro á dereita que deu a poboación alemá, sobre todo desde que estalou a crise migratoria no 2015. Por iso é polo que, na case hora e media que durou o seu discurso, Schulz apenas mencionase a acollida de refuxiados nin a ameaza que supón o terrorismo yihadista

O que non faltaron foron os dardos, dunha virulencia inusual, contra a chanceler alemá, á que o expresidente do Parlamento Europeo tachou mesmo de «ataque á democracia». Schulz criticou a «arrogancia do poder» e a falta de programa da CDU, partido ao que acusa de impulsar unha política europea máis centrada no económico que nos valores. No entanto, tamén arremeteu contra os gobernos antidemocráticos de Erdogan en Turquía , e de Donald Trump nos Estados Unidos, así como contra os réximes autoritarios de Polonia e Hungría.

Unha das prioridades dos socialdemócratas será o relanzamento do proxecto comunitario xunto ao presidente francés, o liberal Macron, insistiu Schulz, á vez que cualificou á ultradereitista AfD de formación «neonazi light» que non ten lugar en «a Alemaña moderna». 

A 15 puntos da chanceler

Ao líder do SPD ese discurso sen pelos na lingua foille recompensado polo seu auditorio cunha longa ovación. Pero todo esforzo é pouco, tendo en conta que o seu único obxectivo era insuflar de ánimos aos seus correlixionarios, a pesar de que a última enquisa lles concede o 24 % dos sufraxios, fronte ao 39 % dos cristianodemócratas.

«Aínda non está nada decidido. Aínda temos tempo por diante para darlle a volta á situación», instou na mesma liña o excanciller Gerhard Schröder, lembrando a remontada que protagonizou na recta final das eleccións do 2005. Uns comicios que, con todo, rematou perdendo ante unha Merkel por entón case descoñecida fose das fronteiras alemás. «¡Venceremos!», increpou en español o exmandatario socialista que pagou cara a súa polémica Axenda 2010, coa que reduciu a taxa de desemprego a cambio de precarización laboral e de sementar a división no SPD.

A aprobación do matrimonio entre homosexuais, condición indispensable para reeditar a gran coalición

«Estamos listos para a loita», aseguraba o secretario xeral do partido, Hubertus Heil, despois de finalizar a votación do programa co que o SPD quere reconquistar ao electorado a tres meses das xerais. Un catálogo que contempla unha reforma tributaria destinada a descargar aos fogares con ingresos baixos e medios dun dos países europeos con maior presión fiscal. A partir do 2020 os contribuíntes que gañen menos de 52.000 euros anuais deixarán de ter que pagar o imposto de solidariedade, unha taxa do 5,5 % obrigatoria para todos os alemáns que foi creada para compensar aos estados federados do Leste tras a reunificación. O plan é que ese gravame desparezca por completo nos anos posteriores. As mocidades e a á esquerdista do partido defendían un imposto para os máis ricos, unha idea que foi finalmente descartada.

O que está claro é o asunto do matrimonio entre homosexuais: Schulz asegurou que non entrará en ningunha coalición tras os comicios que non se comprometa a aprobalo: «Non asinarei ningún acordo no que non estea incluído isto».

Así mesmo, Schulz e os seus insisten en usar o superávit orzamentario para aumentar os investimentos públicos en infraestruturas e servizos, así como en Investigación e Desenvolvemento, campo ao que se comprometen a destinar o 3,5 % do PIB antes do 2025. Fundamentalmente apostan por manter as pensións e promover a educación obrigatoria desde a gardería ata a universidade, ademais de ampliar os subsidios ás familias e os desempregados.

Os socialistas alemáns falan de crear 15.000 novos postos de policía e de elevar o gasto en Defensa para modernizar o anticuado Exército do país, aínda que sen chegar ao 2 % do PIB como esixe os Estados Unidos.

O programa de Goberno expón un endurecemento da lei para os inmigrantes económicos, así como paralizar as deportaciones masivas de refuxiados a Afganistán , un punto no que tampouco había consenso, xa que Schulz era partidario de vetar as expatriaciones a países en conflito en xeral.