O incendio de Portugal, un toque de atención a Galicia

f. fernández REDACCIÓN / LA VOZ

INTERNACIONAL

A traxedia ocorreu nun escenario similar ao galego, aínda que aquí hai máis preparación e medios, sostén a Xunta

19 jun 2017 . Actualizado ás 14:56 h.

Pedrógãou Grande está no centro de Portugal , a tan só 60 quilómetros da histórica Coimbra. O municipio conta cuns 4.000 habitantes, que residen nun dos paraísos forestais do país, infestado de piñeirais e eucaliptales. Toda unha riqueza natural que se converteu en trampa mortal. A estrada na que quedaron atrapados decenas de veciños que escapaban do monstruoso incendio -e na que se deixaron a vida unha trintena deles- non é unha pista forestal estreita. Ninguén pensaría que unha estrada de dous carrís e beiravías converteríase nunha rateira. Pero así foi. Porque as árbores e a maleza acadaban o bordo mesmo do viario. A descrición podería corresponderse coa de moitos municipio galegos. Entón, podería ocorrer aquí unha desgraza de tal magnitude? A Xunta asegura que en ningún caso e asociacións de propietarios de montes din que sería moi difícil. Pero... non imposible. De momento, o delegado do Goberno, Santiago Villanueva, avisa de que se o tempo seco segue, o verán galego pode ser moi complicado nos montes, dado que o risco de incendios é moi alto.

A Administración

Galicia, preparada. «É moi difícil que aquí pase tal cousa», replica a Consellería do Medio Rural, que encomia a súa propia política de prevención e extinción de incendios. Fontes dese departamento destacaron que existe unha coordinación total entre os efectivos da Xunta e as brigadas dos concellos para actuar ante un lume. E a resposta é instantánea. Moitos veciños afectados polo incendio de Portugal aseguraron que durante horas non viron a un só bombeiro, que o lume campou ás súas anchas sen control. Ademais, entre as medidas que se adoitan adoptar en Galicia están o corte de estradas e o desaloxo de casas, se a situación así o require. Pero na traxedia lusa ninguén interrompeu a tempo o tráfico no viario da morte, o que tería evitado que familias enteiras perdesen a vida. Ademais, fontes da consellería aclaran que xa están a traballar nos montes 3.000 operarios, que se converterán en 7.000 a partir do 1 de xullo, cando se iniciará a tempada de alto risco. Entón, sumarase a unidade militar de urxencias (UME). Se non hai incendios, engade Medio Rural, as brigadas dedícanse a tarefas de prevención, como limpezas e execución de devasa. De todos os xeitos, a consellería lembra que o 97 % do monte galego está en mans privadas e lanzou un chamamento á responsabilidade dos propietarios. É dicir, a consellería só pode actuar sobre o 3 % da superficie forestal galega. É pouca.

A patronal

«Todo é mellorable». Elier Ojea, presidente da Confederación de Empresarios da Madeira (Confemadera) en Galicia, considera «complicado» que tal traxedia poida ocorrer en Galicia. Aínda que «todo é mellorable», precisa. «Temos dous millóns de hectáreas de monte, 800.000 delas abandonadas, que poderían estar en mellores condicións». E aclara que, salvo as masas forestais do norte e da costa da Coruña, os montes de moitas outras zonas de Galicia non están ben atendidos e, xa que logo, non están preparados contra os incendios. Así, segundo Ojea, a provincia de Ourense é «un foco de preocupación», porque boa parte da superficie forestal está en mans de moitos pequenos propietarios que non sempre realizan as tarefas de mantemento. Ademais, as pistas de acceso son estreitas. Con todo, Elier Ojea subliña que hai moito traballo xa feito en Galicia durante os últimos anos, pero é preciso, engade, facer máis. «A xente non limpa porque o monte non ten valor», indica o presidente de Confemadera, quen aposta por darlle a volta a esa situación para que os propietarios vexan incentivados os seus esforzos.

A industria

«Hai que formar á xente». Juan Picos, exgerente da asociación Monte Industria, considera que os servizos galegos de extinción de incendios están máis profesionalizados que os lusos e coincide en que aquí é difícil que ocorra tal desgraza. Pero lanzou un chamamento a adoptar todas as medidas posibles para evitar sequera a posibilidade de que pase e a incidir na prevención. «Hai que despexar as casas e as estradas e formar á xente sobre como ten que actuar», resaltou Picos.