O presidente estadounidense non achegou propostas á cumpre e impediu impulsar a loita contra o cambio climático. A declaración final pon de manifesto a división existente entre EE.UU. e o resto de membros
28 may 2017 . Actualizado ás 01:48 h.Angela Merkel non se andou con panxoliñas ao resumir con frustración e enfado as conversacións con Donald Trump como «moi difíciles e insatisfactorias». Fíxoo no marco do cume do G7 en Taormina (Italia) ao explicar a negativa do magnate a ratificar o Acordo de París para loitar contra o cambio climático. Foi a guinda ás xornadas de despropósitos e malos xestos que regalou o presidente estadounidense no seu periplo por Europa, primeiro na sede da OTAN en Bruxelas e estes días no seu encontro cos líderes das outras seis potencias mundiais (Alemaña, Reino Unido, Italia, Francia, Canadá e Xapón). En contraste co mal sabor de boca que deixou aos seus socios europeos, Trump cualificou a súa primeira xira polo Vello Continente e Oriente Medio como «unha semana histórica» de «grandes avances» e «marabillosas conversacións». Unha retórica que esconde a indecisión e a intransigencia da que fixo gala á hora de negociar temas como o libre comercio, a migración ou o clima, nas que impuxo as súas propias regras.
Poteccionismo
Non, pero si. O proteccionismo foi a resposta de Washington ás prácticas comerciais agresivas de China e ao superávit comercial alemán, que obsesiona a Trump. «Reiteramos o noso compromiso a manter abertos os nosos mercados e combater o proteccionismo», reza a declaración final. Non foi doado convencer os Estados Unidos, que só accedeu a apoiar a conclusión a cambio de recoñecer a necesidade de facer fronte ás «prácticas comerciais inxustas» e a incentivar «beneficios recíprocos», algo do que a potencia norteamericana nunca se preocupou ata que a globalización empezou a desgastar á súa clase media. «Trátannos do mesmo xeito en que nós lles tratamos ou lles trataremos do xeito en que vostedes nos tratan», explicou o seu conselleiro económico, Gary Cohn.
Cambio climático
Sen consenso. Si, existe. Non é unha lenda urbana. É o que tiveron que explicarlle onte a Trump para forzar ao estadounidense a ratificar o Acordo de París para reducir as emisións contaminantes. E non o lograron a pesar do «seis contra un». Pode parecer unha broma, pero o novo inquilino da Casa Blanca aínda llo está pensando. «¡Tomarei a miña decisión definitiva sobre o Acordo de París a semana que vén!», anunciou na súa conta de Twitter. O multimillonario negouse a comparecer ante a prensa durante a súa xira para esquivar temas incómodos como a intención do seu xenro de crear unha canle secreta de comunicación con Moscova. A resignación embargou aos líderes do G7. «Foi unha discusión de verdade. Máis auténtica. Houbo confrontación entre líderes», asegurou o anfitrión italiano, Paolo Gentiloni.
Mantéñense as sancións. A actitude ambigua de Trump cara a Moscova non pasa desapercibida para os seus socios, que si lograron onte un compromiso pola súa banda para manter as sancións ao país pola anexión de Crimea e a invasión do leste de Ucraína . Unha situación que se prolongará ata que o presidente ruso, Vladimir Putin, cumpra cos compromisos de Minsk. Ata entón seguirán fóra do G8.
Conflitos internacionais
Loita antiterrorista. Xunto coa loita antiterrorista, son os únicos terreos comúns nos que converxen os sete países. Siria e Corea do Norte son as grandes preocupacións do G7 que onte acordou facer un chamamento ao réxime de Piongyang para que reverta de forma «íntegra e verificable» o seu programa nuclear e armamentístico. As últimas probas con mísiles acenderon todas as alarmas e Trump non descartou a posibilidade dun ataque.
Migración
Dereito a protexerse. Selo estadounidense e británico ás conclusións sobre migración. Moi duras para a delegación italiana, que agardaba máis solidariedade e comprensión cun fenómeno ao que se ten que enfrontar case en solitario como porta de entrada a Europa no Mediterráneo central. O G7 falas do «dereito soberano» dos países a protexerse dos fluxos migratorios e impor os seus propios límites.
Ao estilo Trump
Nula afinidade. A xira do presidente de EE.UU. serviu como termómetro para medir a nula afinidade cos seus colegas europeos a quen se lles fará moi longo o seu mandato. O seu paso por Europa e Oriente Medio deixou anécdotas para a posteridade. Desde a súa mensaxe infantiloide no libro de visitas do memorial do Holocausto xudeu en Xerusalén («Fantástico, nunca esquecerei»), ao empuxón que lle propinou ao primeiro ministro montenegrino, Dusko Marcovik, o durísimo apertón de mans ao presidente francés, Emmanuel Macron, o seu impertinente, soberbio e agresivo sermón aos socios da OTAN ou a indiferenza que demostrou onte durante o discurso de Gentiloni ao non pórse os auriculares para escoitar a tradución simultánea das palabras do italiano. A Casa Blanca negouno.