O celtismo prolonga a súa idade de ouro

Míriam Vázquez Fraga VIGO / LA VOZ

BANCADA DE RÍO

Óscar Vázquez

O número de penas bate a súa marca histórica por segundo ano cun total de 126

24 jun 2017 . Actualizado ás 16:45 h.

Por segundo ano consecutivo, e coincidindo cunha tempada histórica, o Celta chegou ao parón de verán coa súa marca de penas de sempre. Neste momento son un total de 126 as agrupacións celtistas federadas, unha cifra que se vai polo menos ata as 132 se se teñen en conta aquelas que sen pertencer ao organismo que preside Pepe Méndez, si funcionan de xeito activo.

No último ano incorporáronse oito penas á familia celeste. Delas, dous son viguesas (Fútbol de Salón e Caldeirada Sideral) e tres doutros lugares da provincia de Pontevedra (Celta do Miño, de Salvaterra; Vos do Banco, de Cangas, e Ghomariza Celeste, de Meaño ). Cabe destacar o nacemento de Termas Celestes, a primeira creada en Ourense cidade. A elas súmanse a leonesa Sección Llionesa, por fin oficial despois de meses en funcionamento, e Burgalegos, nacida no 2013 pero de regreso na Federación tras unha época ausente.

O proceso de volver integrarse despois de darse de baixa realizárono nos últimos anos outras como O Pé de SanCibrao  ou Terra Celeste. Hainas que se marcharon e por agora non volveron, pero continúan en marcha, como é o caso da Pena Celtista de Viveiro  ou Xuntanza Caracas, que non puido pagar a cota por un problema burocrático e desde entón funciona á marxe. Fano tamén colectivos que directamente, e por diferentes motivos, non chegaron a federarse nunca, como América Celeste, Panamá Celeste, Churrascos Celestes ou a Pena Celtista de Canarias.

Con respecto á tempada anterior caer da lista un puñado que apenas rexistraban actividade, como Barullo Celeste, Cantareiros, Moncho Carneiro, Sanxenxo e Santo Domingo, a ausencia máis significativa. Con todo, as penas de fóra de Galicia tamén acadan cifras marca, con catro internacionais (Celtitlán de México , Xenebra, London Celtas e a Pena de Escocia) e trece do resto de España (Madrid, Arriacenses, Eibarzale, Brenga CelesteBlau Cel, Morriña, Célticos do Sueste, Zeru Urdin, Almas Celestes, Mallorca, Alcoyana e as dúas incorporadas este ano).

Por provincias galegas, en Pontevedra hai 45 colectivos celtistas sen contar os 37 de Vigo. A lista complétase con once penas ourensás, nove na Coruña e sete en Lugo.

En activo desde 1969

A provincia con menos agrupacións presume de contar coa máis veterana, a de Vilalba , que foi fundada no ano 1969. Séguenlle as de Porto do Son e Noia, algo posteriores, mentres que entre as que superan a trintena están Arbo e Burela. Este ano cumpriron as vodas de prata a viguesa A Ría, a Pena Tudense e a guardesa do Baixo Miño.

Esta última é unha das que máis se achegan á inalcanzable Carcamáns en número de peñistas e de abonados, ránkings que os da Illa lideran holgadamente desde hai anos. Dos máis de 700 membros que a integran, aos números moito máis modestos que roldan outros colectivos como a Pena Alcoyana Óscar Prieto ou a Eibarzale, que non por iso deixan de achegar o seu gran de area.

Nesta familia variada tamén conviven as penas máis activas das que todo o mundo oíu falar -Irmandiños, Centolos, Preferencia, Merlegos, Lea en Río ou Siareiros Dezaos, por citar algunhas- con clásicas que sobreviven de xeito simbólico pero con pouca actividade, como a de Quinocho . Non é o único xogador con pena propia. Tamén a teñen Gudelj, Vicente, Fran Caínzos, Pablo Coira, Alvelo, Jorge Otero, Pahiño, Dani Abalo e Natxo Insa, así como outros nomes como Fernando Vázquez ou Alvarito. Do actual persoal teñen pena catro canteiráns: Aspas, Sergio, Hugo Mallo e Rubén. A eles súmase o doutor Cota.

Proxecto en China

De cara á próxima tempada, o celtismo federado podería chegar máis lonxe que nunca. O proxecto dunha pena en China está en marcha.

Tomando a iniciativa na celebración e na crítica

A tempada 2016/2017 será lembrada por multitude de acontecementos para a afección do Celta , a maioría bos, pero non todos. Foi un ano de recibimentos multitudinarios en Balaídos e o das quedadas históricas en Ámsterdam e en Manchester, aínda que tamén das desavinzas co club por unha infinidade de conflitos. Detrás de todas esas convocatorias para mobilizar á afección celeste, así como de comunicados para dar un toque de atención á entidade cada vez que o consideraron preciso estiveron as penas celtistas.

O ano do regreso a Europa propiciou un amplo despregamento de iniciativas, unhas con máis éxito que outras. Desde encher os balcóns de bandeiras ata mostrar as cores do equipo en calquera recuncho, pasando por pór a disposición dos afeccionados as entradas coas que contaban polo feito de ser socios aproveitando as promocións que o club lanzaba. Promoveron despedidas, recibimentos, mesmo quedadas na Madroa despois dos momentos máis duros das eliminacións. Ademais, Pepa Loba organizou a III Romaría Celtista en Muros , tomando a testemuña de Merlegos  e Siareiros Dezaos.

As agrupacións foron as encargadas de que houbese celtistas en cada desprazamento. Desde os máis multitudinarios ata o último partido a domicilio, sen nada en xogo, ao que acudiron Burgalegos. Almas Celestes encargáronse de pór a cor celeste en cada partido de Andalucía e Célticos do Sueste e a Pena Alcoyana non permitiron que os partidos de Copa entre semana fronte a UCAM e Valencia quedasen representación.

Pero as penas tamén tomaron a iniciativa para pedir explicacións ou expor o que non lles parecía xusto. O caso máis recente, o da Bancada 1923, pero antes a maioría rexeitaron a idea do traslado a Mos -ou polo menos pediron máis explicacións respecto diso-, o mesmo que coas condicións da campaña de abonados ou a supresión do trisquel -logo recuperado- por parte da UEFA. A tempada que vén, máis.