Os expertos creen que o escaparate das tres competicións contribuíu a que o cadro de persoal do Celta no seu conxunto revalorícese, con nomes como Aspas que destacan sobre o resto
19 jun 2017 . Actualizado ás 09:47 h.Que un mesmo equipo alcance as semifinais de Copa do Rey e de Europa League nunha tempada é garantía de revalorización do seu persoal. Coinciden niso os representantes de futbolistas consultados por La Voz, que subliñan que a cotización do conxunto de xogadores do Celta aumentou no último ano e, ademais, sinalan cara a algúns nomes en concreto como os que experimentaron un incremento maior.
Para Mario Parri, uns resultados como os conseguidos polo Celta inciden directamente na tasación do seu cadro de persoal. «Ten transcendencia a nivel xeral, do persoal no seu conxunto. Logo xa analizando máis profundamente nome por nome, uns máis que outros», admite. E se trátase de situar a alguén por diante, Iago Aspas encabeza todas as listas, como recalca Rodrigo Fernández Lovelle. «Fixo un gran ano e seguramente sexa o que se revalorizou máis», indica. Secúndalle Javier Picallo, que tamén destaca o gran ano do moañés, aínda que non obvia que acabou un pouco por baixo do nivel que exhibiu durante o resto da tempada. Lembran o matiz de que é un xogador da casa que non vai saír.
Sen sorpresas
Lobelle parte da base de que non sucedeu nada inesperado no que ao rendemento dos celestes refírese. «Aqueles cuxo valor creceu son os que todos coñecemos, a min non houbo ninguén que realmente me sorprendeu porque dos que estiveron a un gran nivel agardábase que o estivesen», analiza. E tamén lembra que algúns, entre os que inclúe a nomes como Radoja, Wass ou Pablo Hernández «xa se revalorizaron a tempada pasada» e seguiron ao seu nivel. «Como Hugo Mallo ou Jonny, que mantiveron un rendemento notable pero que xa non era novo».
Picallo tamén engade á lista nomes como os de Sergio ou Pione Sisto, que para el é o máis destacado. «Mesmo diría que fóra del non houbo unha revalorización tan grande. Foi o que mellor aproveitou o escaparate», resalta. Do danés Lovelle di que queda traballo por diante, aínda que lle ve polo bo camiño. «Tivo un proceso de adaptación máis rápido do que agardaba, pero o realmente difícil é manterse. Era un gran descoñecido e chamou a atención, pero agora a ver como evoluciona».
Sen deterse tanto en nomes concretos, Parri cre que as variacións á alza eran inevitables porque os logros do Celta foron «un escaparate que fixo que os xogadores teñan estado máis expostos». Considera que todo vén dado por «o papel que teñan tido e a influencia que teñan protagonizado», que nun número alto de casos foi importante e propiciou «que teñan estado máis á vista para que outros clubs se fixen en eles».
O caso de Jozabed
Un caso particular sobre o que pon o foco Lovelle é o de Jozabed, que viña dunha mala etapa que conseguiu deixar a atrás vestido de celeste. «Viña morto de Inglaterra e coa súa fichaxe polo Celta creo que volveu a adquirir o valor que tiña anteriormente no Raio», opina. En todo caso, a evolución do andaluz non lle colleu por sorpresa. «Era coñecido e demostrara cousas nas súas grandes campañas no Raio. Miñambres sabía o que podía ofrecer e o feito de que esteas catro meses sen minutos, como lle pasou a el no Fulham, non implica perder a forma, as condicións que tes nin moito meses o que sabes de fútbol», expón.
Nomes da canteira
Unha das cousas que máis chaman a atención destes últimos anos no Celta é a presenza de canteiráns no equipo titular que se converteron en xogadores de garantías. Á parte de Iago, tamén Jonny e Hugo están plenamente consolidados, á parte de que Sergio acabou o ano en portería a un gran nivel e Rubén, como Jonny, disputará o Europeo sub-21 coa selección. «O club traballa ben a canteira e creceu moito a todos os niveis. Creo que se fixo un gran traballo», sinala Parri.
Lovelle vai máis aló e apunta xa cara ao futuro. «Así como do primeiro equipo non me sorprendeu o rendemento de ninguén, no filial si creo que hai xogadores que creceron por amais do que se podía agardar e tamén se revalorizaron. Chamáronme máis a atención os do B que os do primeiro equipo», confesa. Sobre os que percorreron o camiño inverso, teno claro: «Os que perderon valor son os que non xogaron. É lei de vida no fútbol. Os que o fixeron estiveron moi ben».
Ademais, segundo datos da web especializada Transfermarkt, o groso dos futbolistas célticos gañaron valor desde a súa chegada a Vigo. Wass, Cabral e o Tucu son os que máis variación en positivo experimentaron, seguidos de Guidetti e Radoja.