«Se hai que seguir soñando, que sexa no Teatro dos soños»

La Voz VIGO

BANCADA DE RÍO

Óscar Vazquez

O celtismo mantén a fe no Celta e aférrase a que «non hai imposibles» tras coñecer que o Manchester será o rival en semifinais de Europa League

22 abr 2017 . Actualizado ás 13:02 h.

A afección celeste acolleu onte con ilusión o resultado do sorteo da Europa League. Sabedores de que ningún rival ía resultar sinxelo, a maioría mostráronse esperanzados de que o equipo poida facer un bo papel fronte ao Manchester e, por que non, aspirar a dar a sorpresa, foi o mesmo discurso que se transmitiu desde a contorna do club vigués. Nese sentido apuntaban a maioría das opinións compartidas polos afeccionados nos perfís de redes sociais de Bancada de Río e tamén as expresadas polas penas por estes mesmas canles.

«Se hai que seguir soñando, que sexa no Teatro dos Soños», comenta Cé Rodríguez, engadindo que considera aos de Mourinho o rival máis temible, pero que a baixa de Ibrahimovic e o feito de que lles agarden rivais complicados no último tramo de Liga pode beneficiar ao Celta . Tamén Roberto García alude ao sobrenome de Old Trafford. «A estas alturas calquera pode gañar ou perder, por que non pensar en dar un golpe no campo por algúns chamado o Teatro dos Soños».

Juan Delgado apúntase dalgún xeito ao discurso de Berizzo de que se o fóra o resto de equipos non lle gustaría que o sorteo lle emparellase co Celta . «Somos o peor rival que lles podía tocar», sentenza. Na mesma liña, José García sostén que «quen ou ten complicado é ou Manchester», mentres Valentín Barcia valora que «é o mellor rival para gozar de bo fútbol e poder pasar á final».

Moitos celtistas, como Juan Carlos Álvarez Montes, inciden en que «a estas alturas dá igual o rival» e agárranse tamén a que «o Celta xoga mellor contra os grandes e, de perder, mellor contra o United que contra o Alavés», en palabras do usuario Rubén Mako. Josue Cardalda agrega que «mellor cruzarse con elas na semifinal que na final» e Fito Martínez proclama que «ninguén sacaranos deste soño».

Entre as vantaxes ás que se poden aferrar os vigueses, Alberto Nemikon lembra que «non xogan Mata nin Ibra en Balaídos, e iso pode ser unha ayudita». Outros se centran nas virtudes propias, como Darío: «Se xogamos con garra e corazón, pode ser posible, hai que preparalo moi ben». Do mesmo xeito que Sonia Chapela cre que «xogando como só este equipo sabe, facendo bo fútbol e con sorte, que sempre fai falta, demostrouse que se pode».

«Se queremos gañar a competición hai que gañar a todos. Xa demostramos que estamos capacitados», afirma José Ramón Lorenzo. A xuízo de Susi Míguez, «non é mellor nin peor que teña tocado o Manchester porque todos os que están son grandes», e engade que aínda que eles poden pensar que lles tocou a lotería co Celta », os vigueses tamén chegaron ata aquí «por méritos propios» e cunha afección que se compromete a «empurrar con garra e paixón», escribe esta mesma afeccionada.

Entre os máis pesimistas, Piñeiro, que se mostra contrariado co resultado do sorteo «e máis vendo que por moi pouco non tocou ou Anderlecht», a pesar do cal apela á «afouteza». Lepoldo lembra que non hai nada que perder e que «hai que marcar en casa si ou si». O feito de volver xogar a ida en Balaídos tampouco gusta, pero máis que todo iso pesa a ilusión, como demostran as sensacións de Lola Arias: «Hai que seguir soñando. Temos un equipo grandioso do que estamos orgullosos. Non hai imposibles».