Cando se coñeceu o emparellamento, á marxe do potencial e os números do Shakhtar, o frío e o estado do campo eran unha das cuestións que máis preocupaban ao Celta . Anunciábanse para o mes de febreiro temperaturas por baixo dos 10 graos e a falta dun equipo de referencia na cidade de Járkov invitaba a pensar nun campo duro, en parte tamén pola climatoloxía. Con todo, as noticias que chegan desde Ucraína apuntan a temperaturas soportables e a un campo que mantén o seu pasado esplendoroso da Eurocopa do ano 2012.
Unha razón máis para crer que a remontada é posible. Porque no partido de ida o colectivo de Paulo Fonseca non foi superior aos celestes, que caeron vítimas dun esvarón e da precipitación en ataque, o que se traduciu en moi poucas oportunidades nunha contenda nivelada.
Hai que ter en conta, ademais, que os dezaseisavos do final xa soan a premio para os célticos, que cumpriron o seu labor avanzando na fase de grupos, por amais dosificando os minutos do persoal. Aspecto que exime de responsabilidade aos de Berizzo.
Pero máis aló de imponderables e esixencias, está a oportunidade. Di o Toto que o Celta é un equipo novo en constante crecemento e retos como os do xoves son os que impulsan a un persoal que aínda non tocou teito. E a Europa League é un excelente sitio para iso.