O resultado do plenario foi tan axustado que dá aos dous bandos fol para gañar
23 jul 2017 . Actualizado ás 16:40 h.En Marea é agora unha chea de porcións dun pastel cortado á metade. A ausencia de Podemos e de Esquerda Unida do plenario do pasado sábado reduciu a batalla a unha guerra entre dous sectores ben diferenciados: por unha banda, a Galicia rural, o nacionalismo tradicional e Luís Villares ; polo outro, a Galicia urbana, o rupturismo da unidade popular e Xulio Ferreiro. E inclinando a balanza, sempre Beiras, que se nun principio apostou polo maxistrado que habían ir a buscar a casa, logo desprazouse alén empurrado pola cúpula de Anova e pola teima súa de loitar contra o sistema, mesmo contra o propio. Non é a primeira vez.
A clave deuna nas redes sociais un membro do sector crítico, militante de Anova: «Pretender facer de En Marea unha organización nacionalista clásica semella un erro, fundamentalmente cando en Galicia xa existe o BNG e este, na miña opinión, cumpre de maneira moi eficiente a súa función. As copias sempre son peores que os orixinais».
Nesa tese alíanse os rostros máis coñecidos da esquerda rupturista: Beiras, Xulio Ferreiro, Jorge Suárez, Martiño Noriega, Antón Sánchez, Tone Gómez-Reino, Yolanda Díaz, Eva Solla... Pero entón por que, aínda que fose pola mínima, gañou Villares ? Quen apoiou ao actual líder? Fixérono os independentes, unha parte de Podemos, os de Bote e, cuestión importante, un sector silencioso pero nada despreciable en número de Anova. Porque talvez a explicación da división de En Marea atópese na división que tamén hai no partido fundado por Beiras. Aínda que os seus rostros sexan menos coñecidos e ademais non sexan partidarios de facer declaracións públicas, en Anova hai un sector, con peso nas provincias de Lugo e Ourense, que non comparte os principios da actual dirección -que simpatiza máis coas teses da Marea Atlántica- e mantense fiel ao que foi o seu candidato para as autonómicas.
O marcador
O pulso que as dúas forzas se botaron no plenario deu uns resultados tan axustados que calquera viraxe é posible, e nese obxectivo céntranse agora os dous sectores. Os críticos xa o intentaron unhas semanas antes do plenario, cando auspiciaron a creación de Proceso 1 de Maio, unha asociación xuvenil que debería ter sumado números a favor do sector crítico no plenario. Non foi suficiente, pero quedan seis meses por diante ata a próxima asemblea para seguir gañando adeptos e poder inclinar a balanza ao seu favor. Claro, que o marcador pode aliarse de novo con Villares se quen o apoian seguen construíndo unha engrenaxe ao modo clásico dos partidos tradicionais que tanto aborrecen os críticos para conquistar territorios virxes en Galicia, maioritariamente os que non teñen praia.
E a maiores, Podemos, que coloca no taboleiro pezas importantes como Gómez-Reino, Luca Chao ou Pancho Casal, que si acudiron ao plenario e tiveron cousas que dicir. E en Podemos cada un sitúase dependendo de conflitos internos que teñen máis que ver con filias e fobias persoais que con asuntos de calado ideolóxico.
Todo iso deu lugar a faccións tamén no grupo parlamentario galego; ou mellor devandito, as divisións no Hórreo xa estaban aí antes do plenario. Villares conta con Paula Vázquez Verao e Ánxeles Cuña, e aínda que van máis por libre, tamén con Manuel Lago, David Rodríguez e Pancho Casal. O sector crítico encabézao Antón Sánchez, que conta con Eva Solla, Luca Chao, Paula Quinteiro e Marcos Cal. Logo está o sector oficial de Podemos, formado por Carmen Santos, Juan Merlo e Magdalena Barahona, á espera do que mande Pablo Iglesias .
Algunhas pezas soltas non se deixarán ver polo taboleiro ata que haxa eleccións ao lonxe. Mentres, calma chicha, que fai frío fóra da casa común de En Marea, aínda que faga augas con tanta pingueira.
A coordinadora quixo que o 25J só houbese un acto, pero fracasou
Non pode ser casualidade que haxa uns escasos cen metros de distancia entre o lugar elixido por Anova e o reservado por En Marea para a romaría que van celebrar por separado o martes con motivo do Día de Galicia. A coordinadora que preside Villares deu a coñecer onte o programa de actos coa intención de abrilos «a outras forzas políticas», dixo Gonzalo Rodríguez. Pero logo, na súa comparecencia con Victoria Esteban, recoñeceu que os días previos se tratou de chegar a un acordo para facer un acto conxunto e que non foi posible. «O importante é que se celebre. Hai que chamar a atención sobre quen non o vai celebrar, como o PP ou o PSOE», manifestou o sector oficial a modo de escusa. E non faltaron as críticas ao BNG. En Marea, segundo a coordinadora, estaría na tradicional manifestación do 25J se fose un acto conxunto e unitario, aínda que «o ano pasado houbo unha tentativa de convocar un acto conxunto, colectivo, pero o BNG dixo que non era unitario, que quen quixera se sumara».