Tres galegos foron seguidos durante meses pola desaparición de Diana

Javier Romero Doniz
JAVIER ROMEU RIBEIRA / LA VOZ

GALICIA

MARCOS CREO

Os investigadores non puideron finalmente demostrar a súa relación co caso

21 abr 2017 . Actualizado ás 07:09 h.

Tres homes, un deles veciño da comarca de Barbanza e os outros de diferentes localidades de Galicia, e sen ningunha relación entre si, arrastraron durante meses o cartel de sospeitosos da desaparición de Diana Quer, da que mañá se cumpren oito meses. A Garda Civil puxo no punto de mira, por separado, a estes individuos a medida que a investigación avanzaba con seguimentos sobre o terreo para intentar demostrar que os indicios acumulados sobre a súa presunta culpabilidade podían transformarse en acusacións formais que permitisen, polo menos, a súa imputación ou, no mellor dos casos, a súa detención.

O obxectivo, finalmente, non se logrou, tal e como se explica no auto xudicial feito público o mércores polo Xulgado de Primeira Instancia e Instrución número 1 de Ribeira , onde se recoñece que «non existen motivos suficientes para acusar a determinada ou determinadas persoas como autoras, cómplices ou encubridoras, polo que procede acordar o sobresemento provisional das actuacións». No marco destes seguimentos, que implicaron, ademais dos realizados sobre o terreo con unidades operativas, a intervención de teléfonos con autorización xudicial, tamén se vixiou de preto a outras persoas da contorna destes individuos.

Unha das liñas da investigación levou á Garda Civil a Boiro , onde se puxo o foco sobre un individuo que, á vez, está vinculado co municipio da Coruña. Trátase dunha persoa que acumula antecedentes policiais por delitos contra a saúde pública, pero á que non se logrou implicar dun xeito o suficientemente rotundo para, unha vez iniciada a fase xudicial, ter todas as garantías procesuais posibles para demostrar a súa culpabilidade. No caso dos outros dous sospeitosos, deuse o mesmo escenario, polo que as liñas de investigación que protagonizaron no seu día acabaron refugándose para iniciar outras novas.

Condicionante inicial

A Garda Civil, en calquera dos estamentos consultados nos últimos oito meses, sostén con rotundidade que os recursos dedicados ao caso Diana Quer son os mesmos que en calquera outra investigación motivada pola desaparición dunha persoa. O que non se esconde , atendendo ao devandito polas mesmas fontes, é que o inicio do caso foi complexo e, mesmo, mellorable. Unha vez que a nai, á mañá seguinte de consumarse a desaparición, presentou a denuncia no posto de Boiro, e as primeiras pescudas evidenciaron que se trataba dun caso complexo, a responsabilidade de localizar á moza madrileña recaeu sobre o grupo de persoas da Policía Xudicial da Coruña, unha unidade con experiencia e numerosos casos resoltos, como o da nena Asunta.

Pasaron uns cantos días ata que entrou en xogo a Unidade Central Operativa (UCO) de Madrid, tamén especializada en delitos contra as persoas. O motivo, segundo explican na Garda Civil, «non é que uns sexan máis listos que outros», a realidade é que a UCO conta con ferramentas tecnolóxicas das que carece a unidade coruñesa, e que posibilitan a obtención de información que, sen devanditos dispositivos, sería imposible conseguir. De non facelo, a procura da moza houbésese baseado principalmente no traballo feito sobre o terreo.

Por outra banda, segundo indicaron na contorna de cada un dos pais de Diana Quer, non existe constancia de que os proxenitores teñan previsto presentarse na causa xudicial para ter acceso ao sumario. No caso da nai, a decisión do seu letrado, polo menos ata o día de onte, xustificábase en que non dará o citado paso para evitar pórse no punto de mira por se se filtra o contido da investigación.

A investigación entra nunha fase exclusivamente tecnolóxica

O levantamento do segredo de sumario e o sobresemento da causa iniciada pola desaparición de Diana Quer, todo iso decretado polo Xulgado de Primeira Instancia e Instrución número 1 de Ribeira, pon de manifesto que a investigación entra nunha fase baseada unicamente na parte tecnolóxica co cotejo dunha infinidade de datos obtidos, principalmente, en teléfonos, repetidores de telefonía móbil e en cámaras de videovigilanci a. Un traballo, todo sexa devandito, que ocupou, nos últimos oito meses, unha parte importantísima do tempo dedicado á localización da nova, pero que aínda está lonxe de completarse.

No caso de que ese labor, aínda por finalizar, calle en forma de liñas de investigación solventes, os axentes terán que dirixirse novamente ao xulgado instrutor para solicitar a suspensión do sobresemento provisional se entenden que hai motivacións para practicar dilixencias novas. A outra opción, apuntan fontes xudiciais, sería trasladar a petición ao xulgado sempre que urxa a adopción de medidas que axuden a resolver o caso.

Dúas semanas sen vir

O xuíz instrutor trasladou aos axentes encargados do caso, antes de Semana Santa, a súa intención de levantar o segredo de sumario. A decisión non foi do agrado dos investigadores, que nin na semana festiva, nin na actual, regresaron de Madrid para retomar o traballo. A presenza destes axentes especializados da UCO non pasa desapercibida na Comandancia da Coruña, onde traballan nun despacho de acceso limitado, do mesmo xeito que tampouco foron vistos nos lugares que adoitan frecuentar cando se desprazaban á comarca.

O certo é que, en Madrid, a UCO está a necesitar a todos os efectivos dispoñibles pola investigación iniciada pola presunta trama de corrupción na Canle de Isabel II contra diferentes cargos públicos do PP e empresarios. É máis, a necesidade de reforzos na capital de España chegou a tal punto que se trasladaron varios axentes destinados no ECO (unidade especializada en delitos contra o crime organizado) de Galicia para colaborar nunha investigación tan complexa e que acumula numerosos detidos e rexistros en diferentes inmobles de particulares e de empresas.