Permaneceu todo o día de onte no cuartel da Garda Civil de Ponteareas mentres segue o rastreo das armas en Arbo e Crecente
05 jul 2015 . Actualizado ás 01:39 h.A investigación mantén abertas varias hipóteses pero as sospeitas están centradas na exparella da muller que apareceu asasinada xunto ao seu noivo nun coche en Arbo. Arturo Domínguez é o único detido ata agora por esta causa. Equipos de Policía Xudicial da Garda Civil da Comandancia de Pontevedra, que asumiu a investigación que dirixe o xulgado número 3 de Ponteareas, acoutaron onte diversas zonas do monte da Telleira en busca da arma ou armas que o asasino de Sergio Rodríguez Fernández e Beatriz Rodríguez Mariño usou o venres para acabar coas vidas que recentemente empezaran a compartir os mozos.
O único detido en relación a este macabro crime que mergullou aos municipios de Arbo e Crecente, onde naceron e criáronse as vítimas, nunha profunda dor, é Arturo Domínguez, exparella sentimental da muller. O home, veciño do municipio ourensán de Padrenda, permaneceu durante toda a xornada de onte no cuartel da Garda Civil de Ponteareas. Non está previsto que pase hoxe a disposición xudicial ante o titular da sala que intenta determinar se se trata dun crime considerado de violencia de xénero e a posible relación da exparella de Beatriz Rodríguez no caso, segundo confirmaron fontes xudiciais.
Rexistro da casa familiar
O home acudiu ao cuartel de Arbo o venres a última hora da noite, tras ser chamado pola Garda Civil, e foi entón cando se lle detivo aínda que, ao decretarse o segredo de sumario, non transcenderon os cargos da imputación de Arturo Domínguez. Estaba previsto tamén facer un rexistro da casa familiar do arrestado nas próximas horas.
Sobre o terreo traballaban onte varios equipos de especialistas. A Garda Civil solicitando mostras e probas nas que apoiar as indagacións, e profesionais do grupo de intervención psicolóxica en urxencias e catástrofes (GIPCE) asistindo aos familiares das dúas vítimas, concretamente á filla da muller asasinada, segundo confirmou o vicepresidente da Xunta, Alfonso Rueda. O Concello decretou tres días de loito. A praza do Concello serviu de punto de encontro e posta en común da dor colectiva de familiares, amigos e veciños, ás nove da noite. Deixaron constancia de que nunca esquecerán ás vítimas e da súa indignación e repulsa. «Era esa persoa sempre alegre e disposta a axudar a todo o que llo pedise ou lle fixese falta». Así describen os seus amigos a Sergio Rodríguez Fernández, o pequeno de dous irmáns dunha familia tan coñecida como querida no municipio de Arbo. «Agora estaba a empezar unha nova vida, feliz e ilusionado, isto é inasumible», indicou a dona da cafetería A Canexa, onde o coñecen desde que naceu. Os cualificativos máis repetidos destacaban o seu «inmenso corazón e humanidade». Era un axente activo da vida social do municipio. A súa asociación, a Barca de Loimil, colocaba o crespón negro no seu Facebook á vez que expresaba a dor pola morte de Sergio Rodríguez. Hoxe mesmo tiñan unha comida da asociación. «Un terrible suceso inxustificado e sen razón, deixa a Arbo sumido na tristeza e á súa familia e amigos indignados por semellante maldade e acto de covardía», di o seu grupo da Barca de Loimil. «Falta un mozo comprometido con esta asociación, amigo dos seus amigos e ao que non imos esquecer nunca», advirten os seus compañeiros.
«Boa persoa»
Sobre Beatriz Rodríguez Mariño tamén se enchen as redes sociais de comentarios de dor. «Queriámola como a unha filla, era tan boa persoa como nai, non se pode entender nin soportar», explicaban conmocionados os donos do bar no que traballaba.
Segundo varios amigos da zona, a muller residía agora coa súa irmá na Cañiza. Era unha persoa excepcional e unha excelente compañeira de traballo, aseguran as mesmas fontes. Engaden que a exparella dela non aceptara de bo grado a ruptura que se produciu hai xa varios meses.
«Vivimos nove anos con ela, a nena estivo aquí nas festas, como imos a estar?»
Os familiares e amigos de Arturo Domínguez debatíanse onte entre a incredulidade e o abatemento. Unha tristeza que se percibía xa antes de entrar no bar do que a súa familia é propietaria na pequena localidade ourensá de San Amaro, na que apenas hai unha decena de casas habitadas. Á incerteza sobre a situación do detido uníase a consternación polo falecemento de Beatriz. «Convivimos nove anos con ela», sinalaba a cuñada de Arturo, que lembraba que a filla de ambos, de oito anos, pasara a fin de semana anterior gozando das festas coa familia. «Como imos a estar?», engadía.
Aos coñecidos non lles encaixa nada do que está a ocorrer. «Nin viñeron polo, nin despois a buscar as armas de caza, que están non armario», apuntan. Narran que Arturo chegou ao cuartel de Arbo, a apenas quince minutos de San Amaro, no seu propio coche tras recibir a chamada da Garda Civil pedíndolle que se achegase. «Cando ou chamaron estaba axudando nunha churrascada aquí ó lado. Pedírallo un amigo que estaba facendo a festa para vos veciños», contan. Tampouco entenden por que se lle dá importancia á súa afección á caza. Arturo, que traballa como autónomo con maquinaria de construción, tamén coidaba dun coto privado da zona por encargo do seu dono. «Era un máis; por aquí cazadores son case todos», matizan.
Fina Ulloa