Alejandro, queremos MÁIS

FUGAS

PACO RODRÍGUEZ

O madrileño celebra mañá os 20 anos de «Máis», o disco que marcou un antes e despois na súa carreira, cun gran concerto no Vicente Calderón para o que non hai entradas desde os 30 minutos seguintes a que saísen á venda

24 jun 2017 . Actualizado ás 16:27 h.

Vinte anos despois segue sen saber se era ela, pero o que ten claro é que fose ou non fóra, é o seu talismán. E, se fose ela? converteuse de novo en número 1 de vendas. Fíxoo no 97, un ano despois no 98 e, agora no 2017, cando se cumpren 20 anos do lanzamento de máis , volveuno a conseguir por terceira vez.

Non hai dúbida de que este mozo Se vende moi ben. Con todo para esta nova versión ha contado con algúns dos nomes máis importantes da música como Pablo Alborán, David Bisbal, Juanes, Laura Pausini ou Shakira. Hai tempo que nos adiantou que nos traía 20 anos, pero nin de lonxe imaxinabamos que os ía celebrar así. No principio do ano anunciou un concerto en Madrid para celebrar estas dúas décadas que levamos co corazón partío. Que non da súa primeira canción, xa que para iso hai que botarse case 30 anos atrás no calendario. Pero si do disco ao que lle debe «o rebentón máis grande da súa carreira». A partir de aquí empezou a vivir rápido, deixouse levar pola forza do corazón, e atopou o Paraíso.

Embarcouse na súa primeira xira a nivel mundial, e levou a súa música por todos os recunchos do planeta. Na maleta, as cifras. Máis é o disco máis vendido da historia de España (2,2 millóns de copias acredítano). Corazón Partío estivo máis de 70 semanas nas carteleiras de música a nivel mundial. Son anos nos que se deixa a alma aoaire . Os éxitos sucédense. Cando ninguén lle ve rompe de novo marcas, e en tan só unha semana vende un millón de copias en España. No ano 2003 decidiu que quería ser algo máis e efectivamente o seu novo traballo non é o mesmo. Por primeira vez toma as rendas de produción e sorprende cun son moi distinto ao que nos tiña acostumados. Lonxe do pop e máis urbano. Non tivo a repercusión dos seus anteriores traballos, e el mesmo confesou si, cantei mal. Foi un momento de tortura , que coincide coa separación de Jaydy Mitchell, e cando se destapa a relación extramatrimonial que tivo con outra muller da que mesmo naceu un fillo, ata que volveu subirse ao tren dos momentos.

É entón cando empezamos a recuperar ao Alejandro de sempre. Estamos no paraíso, aínda que fose exprés. Sanz regresa ao son pop con algúns toques de rock e ás baladas que caracterizaron os seus discos anteriores. E sen que se note dámosnos/dámonos conta que este amor será lenda. Pero non todo foi un camiño de rosas. No 2011 cortou coa súa discográfica de toda a vida e estivo un tempo a outras cousas. Gana La Voz mexicana e colabora con outros artistas, entre eles Miguel Bosé, ademais de apadriñar diferentes causas. Un ano despois volve máis reivindicativo que nunca para dicir que a música non se toca, aínda que se pasou co azucre con tanto sirope. Tiña un as na manga, e sabía que o público non lle ía a deixar así vise un zombie á intemperie. Que non, que non che deixa. A estas alturas non importa que saque disco este ano como nos tiña acostumados porque xa sabemos que nos vai dar Máis antes ou despois. De feito xa comentou que en breve se porá a compor de novo. Mentres, poderemos acariñar a súa letra grazas a unha iniciativa coa que quixo sorprender aos seus fans para celebrar este ano tan especial na súa carreira. Sanz creou unha tipografía baseada na súa letra orixinal para que os seus seguidores poidan escribir como el. Mañá o madrileño subir ao escenario do Vicente Calderón Pisando forte, ante un estadio cheo a rebentar, no que a única posibilidade de entrar pasa por catro cifras ou por unha conexión a Internet, iso si previo pagamento tamén. A este plan B de consolación xa se apuntaron máis de 25.000  persoas en vista de que os 55.000 asentos voaron en apenas trinta minutos (de novo facendo historia), e despois de que se descartase a opción de ofrecer un segundo concerto. Vía streaming ou en directo, o que está claro é que esta será unha festa en toda regra, «única e irrepetible».

«Non soamente porque o escenario vai deixar de existir, senón porque non se vai poder ver en ningún cine nin vai se é posible facer outra data por cuestións de axenda dos artistas», confesou fai poucos días o madrileño. Dun nun irán soando os dez temas que marcaron un antes e un despois na historia da música española, así como algunhas cancións do álbum A alma ao aire e algúns duetos especiais para el.

As sorpresas están garantidas, empezando polos músicos que lle acompañarán, xa que logrou mesturar á súa banda do 98 coa actual, e seguindo polos amigos aos que invitou a subirse ao escenario, e que segundo prometeu deixaranse a pel.  Tamén prometeu cantar E se fose ela, no Vicente Calderón, xa que na xira de presentación de máis non puido entoar nin unha soa nota, porque o público a cantou enteira. Amigo meu, veremos que pasa mañá.