Es un negado para os idiomas?

FERROL CIDADE

getty

Hai esperanza. Asegúrano profesores como a americana Anita Demitroff, que na súa aulas de Ferrol organiza sesións que maridan diversión grazas profesores preparados e sobre todo moi motivados. «A letra con alegría entra, dá igual se o que a insignia é nativo ou non», alerta.

18 sep 2016 . Actualizado ás 04:00 h.

Non hai persoas negadas para os idiomas, simplemente non atoparon o camiño para tirarse na piscina na que se aprende de verdade outra lingua. Esta é, polo menos, a teoría dos profesores máis innovadores. Eles aseguran que a clave é facer cousas divertidas e esquecernos de en que idioma estamos a comunicarnos, aínda que non se pode relegar estas sesións a unha ou dúas horas por semana. A ansia de saber debe estar presente no noso día a día: «Hai que exporse ao idioma estranxeiro de forma constante; traballar o vocabulario permanentemente e exercitar as catro habilidades do idioma sen descoidar ningunha», recomenda José Cartelle, profesor da Escola de Idiomas de Ferrol.

Non é raro que este docente chegue a clase cunha mochila repleta de dispositivos de cociña para ensinar a falar de gastronomía en inglés e tampouco se corta á hora de introducir cancións, películas ou ideas novas nas aulas. É máis, recomenda crear, por exemplo, grupos de wasaps para practicar inglés con amigos, utilizar recursos online, como as webs de idiomas ou de cancións nas que hai que completar as letras mentres se escoitan, quedar cos meetup, persoas que se citan para falar en inglés e contactan a través de Facebook ou xogar vídeos online con xente doutros países. «É algo que che permite chatear e falar con eles, á vez que che divirte», precisa.

Boa parte destas alternativas divertidas son, ademais, gratis e só requiren un pouco de dedicación ao día. O obxectivo é facer sempre cousas divertidas e pódese empezar, por exemplo, por volver ver unha serie que nos enganchou e da que lembramos os diálogos. Nuns minutos esquecerémonos que a estamos vendo nun idioma alleo ao noso. «Os nenos aprenden, aínda que non saiban ler, porque eles non teñen vergoña ou medo, nós dámoslles sesións repletas de xogos desde que teñen un ano», conta Juanjo Amarelo da academia ferrolá Kid´s & us, onde poñen en práctica un método de inmersión total no que mesmo hai unha axenda de lecer para os matriculados ou os interesados en gañar competencias lingüísticas.

Anita Demitroff é unha profesora americana con formación inglesa e que leva trinta anos ensinando inglés, francés e chinés. Ela teno claro, non lle importa demasiado que os profesores sexan nativos, só pide que estean preparados e moi implicados: «Non quero cadeiras de brazos parlantes; a letra non entra con sangue, a letra entra con alegría e por iso nós organizamos clases de ciencias ou de música para nenos e maiores ou campamentos ou todo o que se nos vaia ocorrendo».

A novidade e a creación de actividades diferentes é o verdadeiro obxectivo de todas as propostas lectivas que teñen un denominador común: achegar o vocabulario dunha forma sinxela e práctica aos alumnos, non importa a idade que teñan. Iso si, necesitan da complicidade dos seus pupilos para seguir traballando en casa con trucos como o método posit: «Trátase de pór papeis amarelos en sitios da casa para velos continuamente e que se van cambiando ou segundo vanse aprendendo. O mero feito de elixilas fará que rematen fixándose na nosa memoria para sempre, pódese empezar por nomes e seguir co resto».