A decisión de Fernando Alonso de correr en Indianápolis levantou un rebumbio no mundo do motor. Hai quen consideran unha ofensa renunciar ao gran premio máis ilustre da Fórmula 1, pero esquecen de que as 500 Millas é unha carreira mítica e un dos acontecementos deportivos máis importantes do mundo. Isto é o que se atopará o piloto español o próximo 28 de maio.
14 may 2017 . Actualizado ás 05:45 h.Unha carreira que se corre desde 1911 -case 40 anos antes que a Fórmula 1-, na que os coches acadan unha velocidade punta de preto de 400 quilómetros por hora, cun trofeo no que están gravados os rostros de todos os gañadores e cuxo vencedor, no canto de champaña, celébrao cunha botella de leite. Non cabe dúbida de que as 500 Millas de Indianápolis son diferentes, que teñen tanta historia ou máis como o Gran Premio de Mónaco, aínda que carezan do encanto da proba celebrada en Europa e da carga tecnolóxica que leva consigo a competición automobilística máis importante do planeta.
A Fórmula 1 é un escaparate e un banco de probas do que os fabricantes -non só de coches, senón de todo tipo de compoñentes de automoción- son capaces de desenvolver, pero a peculiar forma de xestionala haa desprovisto de interese para moitos afeccionados. Tempada tras tempada hai unha escuadra que ten un dominio absoluto e esaxerado sobre todas as demais, en moitos grandes premios apenas hai adiantamentos en carreira -a maioría son produto de estratexia durante as paradas en boxes- e mesmo nas vitorias inflúen polémicas decisións de equipo.
En contraposición a este ambiente enrarecido e que levou a Fernando Alonso a renunciar á carreira no Principado, as 500 Millas ofrecen un espectáculo ao máis puro estilo norteamericano. Unha competición igualada na que todos os coches levan o mesmo motor, o mesmo chasis, freos, suspensións... Calquera pode gañar, incluso un novato, como ocorreu co estadounidense Alexander Rossi na edición do 2016.
Non é unha proba exenta de dificultade, por máis que os participantes se limiten a dar voltas a un circuíto oval durante varias horas. O cansazo, o ter que soportar elevadas forzas G de forma case constante, o intenso tráfico que hai na pista, o ameazador muro que a rodea pola súa banda dereita, elementos externos como o vento... É á vez unha proba de velocidade, de resistencia, de finura conducindo e de estratexia: hai que saber colocarse a rebufo doutro coche e aguantar moito tempo a escasos centímetros ata que se toma a decisión de adiantar.
Alonso non é o primeiro campión de Fórmula 1 tentado polas 500 Millas. Grandes nomes como Jim Clark, Graham Hill -o único que conseguiu a tripla coroa: gañar en Mónaco, en Indianápolis e en Lle Mans-, Emerson Fittipaldi ou Jacques Villenueve viron a bandeira a cadros en primeira posición. Nos anos 50 as 500 Millas mesmo formaban parte do calendario da Fórmula 1, e quen sabe se isto podería volver ocorrer. De momento, a chegada do español supuxo un golpe de efecto e o 28 de maio as 350.000 persoas que se congregan en Indianápolis estarán pendentes del.