Máis vale tarde que nunca. os cambios automáticos, a gran materia pendente do automobilista español, parece que empezan a aumentar. O rancio sentimento de que para ser bo condutor hai que levar cambio manual empeza a ceder ante a comodidade e sobre todo o comportamento dos novos cambios secuenciais.
19 ene 2017 . Actualizado ás 18:43 h.A tendencia máis ostensible ao longo do pasado ano no mercado automobilístico español foi o regreso aos motores de gasolina, que xa case se igualan aos diésel en vendas. Pero de forma máis lenta e silenciosa, aínda que imparable tamén, prodúcese un aumento dos cambios automáticos, que aos poucos e coa chegada de novas tecnoloxías secuenciais auspiciadas pola electrónica van calando nos condutores españois.
Fai quince ou vinte anos era difícil pasar dun cambio manual a un automático, sobre todo para os seareiros da condución, os que poderiamos chamar condutores emocionais, cuxas neuronas poderían renxer ante aquelas subidas de réxime dos motores cando aceleraban cos cambios de variador continuo de entón, ou as caixas de cambios automáticas de catro velocidades. Eran lentos e gastones, desesperantes mesmo. O mesmo sucedía nas freadas, onde o freo motor non actuaba igual que nun cambio manual cando se metían dúas marchas menos.
Pero os tempos están a cambiar, como di Bob Dylan nunha das súas cancións, e a chegada dunha nova xeración de cambios manexados pola electrónica do vehículo, con caixas de dobre árbore que permiten sincronizar ata nove velocidades nalgúns casos, pero onde as sete ou oito xa son habituais; e facelo ademais con silencio, suavidade e en décimas de segundo (Porsche xa recoñece que os seus cambios automáticos son máis rápidos que os manuais), propiciou que aos poucos os españois vaiamos cambiando a nosa forma de pensar.
Aínda que, iso si, España segue á cola de Europa en cambios automáticos, xunto a outros países mediterráneos como Portugal, Francia ou Italia.
MAIS PREMIUM AUTOMÁTICOS
Para empezar hai que dicir que en cambios automáticos hai que diferenciar entre marcas de luxo ou deportivas e marcas xeneralistas. Entre os primeiros, os cambios automáticos son os máis vendidos. Algunhas marcas como Audi, por exemplo, teñen modelos como o A7 Sportback, o A8 ou o mesmo Q7 que só se venden con cambios automáticos. Na súa gama media o A6 ten un 90% de automáticos, o A4 un 48% e o A5 un 46%. Que llo pregunten tamén a Lexus, como abanderada dos coches de luxo híbridos, cuxas unidades só equipan cambio automático. E é que precisamente a hibridación é unha das impulsoras dos cambios automáticos, como demostra Toyota co seu Auris hybrid que foi o híbrido máis vendido de España e probablemente tamén como modelo automático, ao matricular máis de 11.000 unidades.
Outra cousa son as marcas xeneralistas, con modelos máis baratos, onde a penalización en prezo das caixas de cambio automáticas (seguen custando entre mil cincocentos e dous miles euros máis que as caixas manuais) fainas menos apetecibles. Así vemos que modelos de éxito como o Seat Eivissa ou o León, os máis vendidos, en España, só acadan un 3% e un 8,5% de vendas, respectivamente, con cambios automáticos. No caso do León xa é un bo dato, auspiciado polas bondades do seu cambio DSG de sete velocidades.
Noutra marcas como Peugeot, a incidencia do cambio automático nos seus modelos oscila ente o 2% do 208, o 6% no 2008, o 8% no 308 e un sorprendente 16% no novo crossover compacto 3008. Aínda que a palma lla leva a súa berlina grande 508 cun 25% de vendas en automático.
O despegamento dos automáticos vén impulsado por caixas máis eficientes, cuxos consumos xa non distan moito das manuais e ademais con posibilidades de adaptar a condución a modos deportivos coa utilización de levas no volante, que reducen a sensación de que o coche conduce só, ao poder intervir así na propia caixa.
Nin que dicir ten que a comodidade na condución nótase especialmente en tramos urbanos saturados. Iso si, o cambio automático é un camiño sen retorno. O que o proba, non volve.