Prognóstico en positivo para o cancro de páncreas

EXTRAVOZ OK

MARCOS MÍGUEZ

Unha revolución nos tratamentos e na atención aos pacientes con cancro de páncreas é a lectura en positivo que se fai desde o Chuac sobre unha patoloxía que, non ocultan, é complexa, tanto á hora de detectar como de abordar. A prevención, aseguran as expertas, é a mellor arma para combatela, xa que se prevé un aumento de casos

20 novs 2016 . Actualizado ás 04:00 h.

O cancro de páncreas é unha «enfermidade grave, pero non en todos os casos mortal», coinciden as oncólogas médicas do Hospital A Coruña (Chuac) Begoña Graña e Margarita Reboredo. Elas avogan por tratamentos multidisciplinares, nos que interveñen varios especialistas, como unha ferramenta imprescindible para abordar unha patoloxía da que se diagnostican uns 4.000 casos novos ao ano en España. «Hai pacientes que se curan do cancro de páncreas», puntualiza Graña, aínda que tamén avanza, por contra, que se agarda que, de aquí ao 2030, rexístrese un incremento de máis 50 % no número de casos, atribuíble, probablemente, ao envellecemento da poboación, xa que é unha patoloxía que se diagnostica entre a sexta e a sétima década da vida. Tamén por factores de risco como o tabaco, que se vincula con máis do 30 % dos diagnósticos, o consumo abusivo de alcol, a diabetes de longa duración e factores ambientais non ben coñecidos. Só no 10 % dos casos relaciónase con cargas hereditarias e son pacientes aos que se lles remite para o seu control a unha unidade de consello xenético.

«O máis importante é o manexo interdisciplinar e débese de facer en hospitais grandes, preferentemente universitarios, porque somos moitos especialistas implicados, desde os compañeiros de dixestivo, cirurxiáns, radiológicos, intervencionistas, oncólogos, patólogos a enfermería. Fai falta que haxa moitos profesionais que traballen de xeito coordinado. Iso é o que cambia o prognóstico da enfermidade», insiste Graña. Coincide con ela Reboredo, que afirma que «chegar ao diagnóstico non é sinxelo e a decisión de operar non é dun só médico».

Novos fármacos

O cancro de páncreas é unha enfermidade difícil á hora de detectar, porque é un órgano difícil de estudar e requírense probas moi invasivas. Por iso o 80 % dos casos diagnostícase cando a patoloxía está localmente avanzada ou o tumor xa é metastásico, polo que a mortalidade, recoñecen, é elevada. «A cirurxía é o noso fin», admite Reboredo, tanto para curar aos pacientes como para que poidan someterse a tratamentos paliativos que melloren a súa vida.

Graña indica que o cancro de páncreas é moi heteroxéneo, con características distintas segundo o tipo e con prognóstico moi variable, polo que, explica, é «importante seleccionar correctamente os pacientes que se poden operar, porque é unha intervención complexa e que ten secuelas a longo prazo, xa que lles deixa sen un órgano que axuda a facer a dixestión». «Só temos que operar aos que máis se van beneficiar coa cirurxía», especifica, cifrando nun 20 % os enfermos que o son. Para o resto, a quimioterapia hase consolidado como un tratamento de referencia para quen está nun estado avanzado. «Desde o 2010 temos moitas máis opcións de tratamento para os pacientes, cunha combinación de fármacos, moi agresivos pero con respostas espectaculares nos pacientes que os toleran ben», informa Graña, que avanza que están á espera dos avances que suporán os novos medicamentos que van aprobarse en breve en España. «Hai portas abertas que antes non había. Os fármacos son máis eficaces que antes e vai haber máis», recoñece Reboredo. Neste sentido, Graña ve necesario lograr «que os pacientes participen en ensaios clínicos, porque é a forma de avanzar no coñecemento da enfermidade».

Aínda que os tratamentos actuais son máis efectivos, mesmo nos casos nos que o cancro está nun estadio avanzado, o que os especialistas se marcan como obxectivo é mellorar tanto o prognóstico vital como a calidade de vida duns pacientes que, se non se logran curarse, inténtase que sexan longos sobreviventes. «Ás veces non é posible atallar o cancro e o que queda é mellorar a calidade de vida do paciente», explican estas oncólogas. «O positivo é que hai longos sobreviventes, que se curan ou que responden os tratamentos e viven moitos anos en simbioses co seu tumor», matiza Graña contra unhas cifras que sitúan ao cancro de páncreas, que o é décimo tumor en frecuencia en países industrializados e a cuarta causa de morte por cancro, cunha supervivencia que rolda o 10 % aos cinco anos.