A lenda conta que a primeira árbore de té naceu no lugar onde o propio Buda derramou as súas bágoas. Con case 5000 anos de historia, esta infusión, que non chegou a Europa ata o século XVII, compite hoxe por roubarlle protagonismo ao café en todo o mundo. En España creceu un 8,9 por cento e nos Estados Unidos prevese que supere ao café no 2017. Estas son as claves para coñecelo e gozalo con calma.
17 abr 2016 . Actualizado ás 05:00 h.Non é cervexa pero a súa popularidade sobe como a espuma. O consumo de té disparouse en todo o mundo: en EE. UU. ameaza con superar ao café en 2017 e en Europa hai tempo que deixou de ser un costume británico. Unha cuestión de moda? Pode. Aínda que Eileen, da Asociación Española de Té e Infusións (AETI) lembra que «o consumo de té e infusións non o consideramos como unha moda, xa que noutras culturas vén consumíndose desde tempos inmemoriais». Recoñece, con todo, que en países como España existe un auxe que se debe, «probablemente, ao maior interese e preocupación que teñen os consumidores por un estilo de vida saudable».
Os últimos estudos guindan un aumento do 9,8 por cento do consumo desta infusión en España. «Afortunadamente -explica-, a diferenza doutros moitos produtos do sector alimentación, o consumo de tés e infusións en España viuse incrementado a pesar da crise económica que sufriu o país. O que apreciamos foi ademais un transvasamento de canle, tendo visto reducido o consumo no mercado de hostalería que se compensou na canle alimentación». É dicir, que a xente toma máis té pero sobre todo tómao máis en casa.
E que é o que fai que no mundo se consuman ao día 3,2 millóns de cuncas de té fronte a 1,6 de café? «As infusións -conta Eileen- utilizáronse desde sempre como remedio natural, as súas propiedades seguen sendo as mesmas que nos transmitiron con tanto cariño as nosas avoas polo tanto teñen perfecta cabida nunha dieta sa e equilibrada».
Os partidarios do té están encantados: agora é doado atopar en calquera cidade española tendas especializadas nas que comprar follas das variedades máis exóticas. Pero, e o té de supermercado, o que vén en bolsitas, é de peor calidade? «Por suposto que é realmente té, -afirma a experta- pola contra non podería venderse. Trátase en todos os casos da planta camellia sinensis nos seus distintos graos de oxidación (té negro, verde ou vermello por pór un exemplo). En función do tempo que se deixe fermentando terá unhas propiedades máis arraigadas que outras».
Ao té adxudícanselle propiedades de todo tipo: antioxidante, reforzo das defensas, mellora do sistema circulatorio e prevención do cancro, entre outras, pero na actualidade, a explosión no consumo do té verde e do vermello vén, sobre todo, polas súas supostas cualidades adelgazantes. Sobre isto, a experta é máis cauta: «aínda que existen infinidade de estudos sobre as propiedades beneficiosas do té, a Axencia Europea de Seguridade Alimentaria aínda non emitiu unha opinión sobre moitas delas, por iso non estou en posición de poder facer un comentario respecto diso».
Comezou a consumirse en bolsitas por erro, cando un empresario americano comezou a enviar mostras aos seus clientes de pequenas cantidades en bolsas de seda para que as probasen e estes pensaron que se utilizaba coa bolsa incluída.
Moita xente tamén descoñece que, como os bos viños, o té tamén ten as súas maridaxes, e son múltiples as combinacións que se poden facer para gozar e potenciar máis o seu sabor: o negro vai perfecto cun brownie caseiro de chocolate, o verde con sushi, o vermello coas comidas picantes, o té con menta coa comida árabe e o de xasmín, para acompañar ao pito, por exemplo.