O apoio aos independentistas baixa oito puntos a dous meses do referendo

Gonzalo Bareño Canosa
Gonzalo Bareño MADRID / LA VOZ

ESPAÑA

ALBERT GEA | REUTERS

Os soberanistas perderían a maioría no Parlamento autonómico se se celebrasen unhas novas eleccións

22 jul 2017 . Actualizado ás 05:00 h.

A cataláns que apoian a independencia non só son unha minoría, senón que cada vez son menos. A pouco máis de dous meses do 1 de outubro, data anunciada para a celebración dun referendo de secesión expresamente prohibido polo Tribunal Constitucional, o apoio á independencia caeu de feito ao seu nivel máis baixo desde o ano 2012, cando se puxo en marcha o proceso soberanista. Só un 41,1 % dos cataláns están a favor da independencia de Cataluña, fronte a un 49,4 % que rexeitan que a comunidade autónoma se converta nun Estado independente, segundo os datos do barómetro do Centro de Estudos de Opinión da Generalitat (CEO), correspondente ao mes de xullo.

Esa diferenza de 8,3 puntos a favor de quen rexeitan a independencia é a maior de toda a serie estatística desde que comezou o proceso. A proximidade da data elixida polos secesionistas para celebrar a consulta ten un efecto disuasorio entre os partidarios de separarse de España. O pasado mes de marzo, os que apoiaban a independencia eran un 44,3 %, o que supón unha caída de 3,3 puntos en só tres meses. Pola contra, nese mesmo período a porcentaxe dos que rexeitan a independencia creceu desde o 48,5 % de marzo ao 49,4 %.

No que afecta á forma preferida de organización política para Cataluña, os que se decantan por un Estado independente son aínda menos, xa que só un 34,7 % escollen esa opción. Entre a ampla maioría de cataláns que rexeitan esa posibilidade, un 30,5 % queren que Cataluña siga sendo unha autonomía e outro 21,7 % apoian que sexa un Estado dentro dunha España federal. 

Un 67,5 %, disposto a votar

No caso de que o referendo se chegase a celebrar, a maioría dos que se declaran dispostos a participar nesa consulta son independentistas. Un 67,5 % dos cataláns declaran que votarían no referendo. Deles, un 62,4 % faríano a favor da independencia, fronte a un 37,6 % que escollerían a papeleta do non. Entre os que declaran que votarán si, o principal argumento para facelo é o de «aumentar a capacidade de xestión e o nivel de autonomía», cun 26,2 %. E entre os que votarían non, a xustificación maioritaria, cun (51 %), é a de preservar a unidade de España (51,1 %).

Pero a sondaxe elaborada polo CIS catalán guinda tamén datos moi negativos para Junts pel Si, a coalición que agrupa ao PDECat do presidente Carles Puigdemont e a ERC , e para a CUP, únicas forzas que apoian a independencia de Cataluña. No caso de que se celebrasen agora unhas novas eleccións, os secesionistas perderían a maioría da que gozan no Parlamento autonómico. 

Soben PSC, Si que é Pot e PP

Junts pel Si obtería unha pinza de entre 60 e 63 deputados, o que no peor dos casos implicaría perder tres dos 62 escanos que ten agora. Pero as cousas iríanlle mesmo peor aos antisistema da CUP, que perderían entre dúas e catro dos seus actuais dez escanos. Uns datos que farían perder aos partidarios da independencia a maioría parlamentaria.

Cidadáns mantería a súa posición de segunda forza política en Cataluña, aínda que caería tamén desde os 25 escanos actuais a unha pinza de entre 20 e 22 deputados. Os partidos que, pola contra, aumentarían a súa representación serían o PSC, Catalunya Si que é Pot e o PP. Os socialistas poderían disputarlle mesmo o liderado da oposición aos de Albert Rivera, xa que obterían unha pinza de entre 17 e 20 deputados. A formación na que se integra Podemos crecería dos 11 escanos actuais a entre 15 e 17, e o PP, que actualmente ten 11, conseguiría entre 11 e 13.

A hora da verdade fai moverse aos cidadáns e tamén ao Goberno 

G. B.

O entusiasmo dos cataláns pola independencia fraquea a medida que se achega a data dun referendo que, de chegar a celebrarse, podería converter en realidade o que ata agora era simplemente un desafío. Son moitos os cidadáns que expuxeron ata agora o seu respaldo á secesión máis como unha forma de protesta fronte a un Estado español polo que se senten maltratados, que como unha opción realista de futuro. E, pola contra, a proximidade da hora da verdade fai que moitos dos que ata agora se mostraron indiferentes ante ese debate sitúense claramente en contra da independencia. Pero, ademais de en as preferencias dos cidadáns de Cataluña, a proximidade do 1-O inflúe tamén no Goberno de Mariano Rajoy, que, tras un longo período no que optou pola inacción como mostra de serenidade ante as provocacións dos independentistas, vese obrigado agora a moverse para impedir que os secesionistas acaben saíndose coa súa mediante unha política de feitos consumados. A maquinaria xudicial contra o referendo está preparada para frear a consulta, pero o paso dado polo Goberno ao anunciar que pechará a billa do crédito a Cataluña se a Generalitat se gasta fondos públicos no referendo e a promoción da independencia supón un punto de inflexión co que as cartas empezan a pórse boca arriba.