O xuíz abre xuízo oral por Nova Rumasa e impón unha fianza de 500 millóns para os fillos de Ruiz-Mateos

O xuíz da Audiencia Nacional José de Mátaa acordou este venres a apertura de xuízo oral pola estafa de Nova Rumasa contra 15 persoas, entre elas seis fillos do falecido empresario José María Ruiz-Mateos, para os que impón unha fianza de algo máis de 496 millóns de euros.

O titular do Xulgado Central de Instrución número 5 atribúe aos 15 acusados delito continuado de estafa agravada, alzamento de bens, branqueo de capitais e contra a Facenda pública contra Álvaro, Zoilo, José María, Pablo, Francisco Javier e Alfonso Ruiz-Mateos e o empresario Anxo de Cabo, ademais doutras oito presentas, todos eles responsables do Grupo Nova Rumasa. Ademais, sinala a 57 empresas como responsables civís subsidiarias e a nove persoas en calidade de partícipes a título lucrativo, entre elas sete fillas e un irmán do empresario falecido en setembro do 2015,

A Fiscalía Anticorrupción reclama 16 anos de prisión para cada un dos seis fillos de Ruiz-Mateos imputados no caso por idear, segundo o seu escrito de acusación, un sistema de financiamento do Grupo de natureza piramidal entre 2009 e 2011 consistente en captar fondos do público baixo a forma de préstamos retribuídos con altos intereses, cuxa devolución se garantía mediante pagarés e outros efectos emitidos e avalados por sociedades do Grupo.

Débedas de 577 millóns de euros

No auto de apertura de xuízo oral, De Mátaa describe todas as prácticas irregulares presuntamente ideadas polos acusados: a forma en que simulaban movementos de efectivo, que en realidade eran traspasos entre contas do Grupo; como realizaban «operacións fol» con sociedades pantalla para xerar créditos ficticios como forma de obter liquidez a curto prazo; como usaban homes de palla en sociedades formalmente alleas, unhas prácticas que agravaron a situación económica das empresas do Grupo, cuxas débedas acumuladas no 2009 acadaban os 577 millóns de euros.

O escrito do maxistrado non concreta o número de sociedades do Grupo porque este non pode «fixarse con seguridade», xa que, aínda que a súa publicidade alude a 107 empresas, algúns documentos internos recollen listaxes de ata 164 españolas e 48 estranxeiras e informes de administradores concursais relacionan 171 empresas. Ademais, a análise conxunta da documentación mercantil, societaria e bancaria dispoñible permite ao xuíz conectar directa ou indirectamente os feitos investigados con 445 sociedades, 56 delas estranxeiras.

Segundo o xuíz, ante esta situación de insolvencia e a imposibilidade de recorrer a maior financiamento bancario, os responsables de Nova Rumasa urdieron unha trama consistente na captación de investidores. Así, entre 2009 e 2011 os fondos captados aos investidores, que constituíron o único financiamento do Grupo, «non se destinaban nin aos que se publicitaba nin á propia sociedade emisora, senón que servían para atender débedas doutras sociedades do grupo ou para adquirir outras sociedades de renome para seguir consolidando o engano da garantía xeneralizada», explica o auto.

O titular do Xulgado Central de Instrución número 5 relata tamén no auto -contra o que cabe recurso nun prazo de 30 días- a operativa de ocultación do patrimonio que os acusados desenvolveron a partir do 2011 ante as obrigacións de pagamento que tiñan que afrontar, así como as declaracións de concurso voluntario das principais empresas do Grupo.

Denunciaron 1.409 prexudicados

Un total de 1.409 prexudicados polo Grupo Nova Rumasa presentaron denuncia por esta estafa e reclaman 171 millóns de euros, de modo que, á vista das eventuais multas e responsabilidades civís que puidesen imporse a cada acusado, o xuíz fixa en algo máis de 496 millóns de euros as cantidades a depositar polos acusados principais, seis fillos de José María Ruiz Mateos. O xuíz sinala a 57 empresas do Grupo como responsables civís subsidiarias e nove partícipes lucrativos, entre eles, Joaquín Yvancos, o que fose o avogado de José María Ruiz-Mateos.

No que respecta ao delito de estafa, De Mátaa indica no seu auto que os investigados actuaron con manifesto ánimo de lucro e, como únicos beneficiarios, utilizaron engano para producir erro aos investidores, inducíndolles a investir os seus aforros mediante préstamos que eran documentados en recoñecementos de débeda de distintas empresas do Grupo Rumasa a pesar da súa manifesta insolvencia.

Neste caso o engano produciuse, explica, ao realizarse a transmisión patrimonial baixo o engano dunha aparente solvencia, uns intereses remuneratorios altos, unha campaña publicitaria «manifestamente enganosa» e un compromiso de investir os capitais obtidos na consolidación e ampliación do Grupo.

«Obvio é significar que, de ter coñecido as circunstancias económicas reais das empresas e os verdadeiros propósitos dos imputados, os investidores non realizasen as operacións de préstamo, xa que desde o primeiro momento non pensaban devolver o diñeiro», detalla.

Salvagardar o seu patrimonio

Sobre o delito de alzamento de bens, o xuíz afirma que os imputados idearon e puxeron en práctica diversas estratexias para salvagardar o seu patrimonio á vista do cúmulo de responsabilidades penais e patrimoniais que poderían derivarse das prácticas irregulares xa mencionadas.

As vendas supuxeron a transmisión dos seus patrimonios sociais «leiras, hoteis, participacións sociais», bens que os membros da familia Ruiz-Mateos pretendían recuperar secretamente a través de Anxo de Cabo e outros acusados, algo que «só poderían conseguir sen pagar previamente a todos os seus acredores».

Para rematar, en canto ao delito de branqueo de capitais, De Mátaa destaca que «toda a operativa despregada polos imputados tivo desde o seu comezo a finalidade de ocultar os capitais captados desde o mesmo momento da súa obtención, coa finalidade de facelos desaparecer para aproveitarse dos mesmas» mediante a creación dunha trama de sociedades mercantís estranxeiras, situadas en paraísos fiscais ou países de baixa tributación, o uso de homes de palla ou o desenvolvemento dunha serie de prácticas financeiras «por completo irregulares, sen máis finalidade que a creación de capas de opacidade».

O delito contra a Facenda pública, o maxistrado sólo o atribúe a José Ramón Romero López, sobre o que explica que durante o tempo que estivo a cargo de a oficina do Grupo Nova Rumasa en Jerez de la Frontera obtivo ingresos que non declarou.

---

---

---