Dous bandos definidos á espera de librar a batalla final tras o 25S

e. c. MADRID / LA VOZ

ESPAÑA

BENITO ORDOÑEZ

Tras as eleccións do 20D, os baróns críticos encabezados por Susana Díaz ameazaron con derrubar a Pedro Sánchez

24 sep 2016 . Actualizado ás 10:34 h.

O PSOE está partido en dous. Tras as eleccións do 20D, os baróns críticos encabezados por Susana Díaz ameazaron con derrubar a Pedro Sánchez. Pararon o golpe. Nas eleccións do 26 de xuño os socialistas lograron evitar o sorpasso de Unidos Podemos que prognosticaban as enquisas, pero obtiveron o peor resultado da súa historia. Os baróns estaban convencidos de que Sánchez daría un paso atrás e renunciaría a tratar de formar Goberno. Equivocáronse. A estas alturas os dous bandos en disputa están bastante configurados. Por unha banda, os baróns críticos, coa presidenta andaluza á fronte. Defenden que con 85 escanos non se pode gobernar, como advertiu Díaz, e oponse radicalmente a un pacto que inclúa, por activa ou por pasiva, aos independentistas cataláns, tal como fixouse negro sobre branco na resolución do comité federal do 28 de decembro. 

Aí agrúpanse o castelán-manchego Emiliano García-Page -que algunhas fontes sinalan como posible candidato a disputar a Sánchez a secretaría xeral se Díaz non se decide-; o aragonés Javier Lambán; o asturiano Javier Fernández -a quen se apunta como presidente dunha hipotética xestora se o golpe contra Sánchez prospera-; e o estremeño Guillermo Fernández Vara -o único que defendeu a abstención para deixar gobernar a Mariano Rajoy. Ximo Puig tamén se aliña cos críticos, pero a súa posición é máis ambigua porque goberna con só 23 dos 99 escanos -menos porcentaxe que o PSOE no Congreso- en coalición cos nacionalistas de Compromís e o apoio externo de Podemos. Neste bando están tamén figuras históricas como Felipe González, José Luis Rodríguez Zapatero e Alfredo Pérez Rubalcaba, e políticos destacados como o deputado Eduardo Madina ou Carme Chacón, que pertence á executiva. 

Os apoios de Sánchez

Sánchez conta co apoio da presidenta balear, Francina Armengol, e de baróns de menos peso interno como Miquel Iceta, Luis Tudanca ou Idoia Mendia. Ten un núcleo duro absolutamente fiel cos portavoces do Congreso, Antonio Hernando; do Senado, Óscar López; e o secretario de organización, César Luena, como baluartes, do que forman parte tamén Patxi López, Meritxell Batet e outros destacados membros da executiva. Pero o activo que Sánchez considera máis importante é a militancia, que está convencido de que lle apoiaría de forma maioritaria nunhas primarias. Por iso lanzou o globo sonda de que estaría disposto a adiantalas ao 23 de outubro, como un desafío aos seus opositores. Tras as eleccións galegas e vascas de mañá, todo indica que a batalla final dunha guerra xa aberta será inevitable.