O número dous da ministra Tejerina considera que é «preocupante» a caída do consumo de leite e derivados
16 jun 2017 . Actualizado ás 05:00 h.O futuro do sector lácteo, estratéxico para o conxunto da economía galega, centrou onte unha xornada en Santiago organizada por Unións Agrarias, e na que participaron tanto representantes da Xunta como do Goberno central.
-Como valora a situación actual do mercado?
-Despois de haber atravesado máis dun ano e medio con problemas, o sector está nun momento de estabilidade. E hai que aproveitar isto para analizar de forma fría o camiño a tomar, sen a presión dos prezos. Antes sobraba leite, e agora non.
-Hai risco de que poida volver ocorrer iso?
-Estamos a falar dun mercado mundial. E o que temos que ser capaces é intentar que a oferta que temos amais da mesa sexamos capaces de absorbela. Preocúpame enormemente o consumo. É necesario recuperalo. Houbo un descenso do 2,2 % no último ano. Por iso creo que é importante xerar produtos de valor, o que repercutirá tamén no prezo que percibe o gandeiro.
-As proxeccións a nivel internacional apuntan a que vai aumentar a demanda nos próximos anos...
-Esas son as perspectivas. E hai un moderado optimismo do que pode ser o futuro do sector.
-Por que en Galicia os prezos estanse recuperando a un ritmo inferior ao resto de España e de Europa?
-O prezo medio español está moi condicionado polo prezo medio galego. Galicia representa o 38 % da produción estatal. Inflúen varios factores para explicar este diferencial: en primeiro lugar, condiciona que o sector industrial español destine o 53 % ao leite líquido, no canto doutros produtos que teñen maior valor. Na UE, esta proporción está no 20 %. Se envasas nun cartón, xeras menos valor, e en consecuencia o gandeiro cobra menos. Logo está o tema da graxa e a proteína, con menor proporción aquí que noutras zonas de Europa. E para rematar, como terceiro factor, atópase a cuestión xeográfica; os centros de consumo están moi separados das zonas de produción. Sacas leite de Galicia para que se consuma moi lonxe.
-En relación ao acordo de sustentabilidade o sector lácteo, cal cre que é un prezo sostible para o leite en orixe?
-Iso é moi difícil de determinar. Dependerá de cada gandeiro en función dos seus custos, da súa capacidade de vender. Hai tantos prezos sostibles como gandeiros. Haberá quen gañe diñeiro co leite a 0,26 e outros perden a 0,35.
-Que requisitos debe ter o leite para ampararse no selo de produto lácteo sostible?
-Un produto lácteo sostible é aquel permite ao gandeiro vivir. Nós temos unha base con todos os custos, e varían en función das propias explotacións. Ti podes facer unhas orientacións, referenciar cos custos xerais, pero non podes ter unha cantidade fixa certa para todos.
-Un asunto crave para a cadea de valor é a etiquetaxe en orixe. Por que está a haber tanto atraso na aprobación dun decreto que xa teñen países como Italia, Francia ou Portugal?
-Nós puxemos en marcha esa norma con posterioridade a eles. Arrincamos ao longo do último ano. A semana que vén mandarémolo a Bruxelas , que ten que aprobalo e que conta cun prazo de tres meses. A finais de ano, calculo eu, será obrigatorio que se etiquete a orixe do leite.
-Que balance fai vostede despois de catro anos de funcionamento das organizacións de produtores? Que instrumentos promoveu o Goberno para que a negociación entre produtores e industrias sexa máis equilibrada?
-O Goberno o que fixo é permitir que os produtores se poidan xuntar, pero o que teñen que facer agora é xuntarse para ter capacidade de negociación. Podiamos ter en España catro organizacións cunha gran capacidade negociadora, e paréceme que contamos con sete cun poder negociador moi limitado. Eu o que digo é que todo o mundo ten que facer os seus deberes: os produtores deben agruparse, a industria debe ir máis aló de envasar leite e a distribución, non usar o leite como reclamo.
-Deixaron de banalizar o produto as grandes cadeas?
-En liñas xerais eu creo que si, pero iso non significa que non haxa algún caso illado.