A moza que dá xaque mate a todos os galegos

Álvaro Alonso Filgueira
ÁLVARO ALONSO FERROL / LA VOZ

DEPORTES

JOSE PARDO

A ferrolá Inés Prado acabou con máis de tres décadas de hexemonía masculina a nivel autonómico

17 abr 2017 . Actualizado ás 16:46 h.

Capablanca, Fischer, Karpov, Kasparov, Anand ou Carlsen son algúns dos nomes que marcaron o último século de xadrez . Un deporte, como se aprecia en calquera competición, no que o xénero masculino é predominante. Tamén en torneos a menor escala, como o Campionato Galego, cuxa última edición se celebrou ata o pasado venres en Padrón. Alí, por primeira vez na historia, despois de máis de tres décadas, o primeiro posto escribiuse en feminino. Unha ferrolá de só 20 anos, Inés Prado Acebo , proclamouse campioa na categoría absoluta, na que só participaban outras tres mulleres máis (Mireya Represa, Ana Belén Seijas e Isabel Monteagudo) entre 74 participantes. A pesar de partir como 13.ª do ránking, acabou levándose sete das oito partidas que disputou, con triunfos tan relevantes como o logrado fronte a Diego Espiñeira, 2.º do ránking e Mestre Internacional.

«O meu obxectivo non era gañar o absoluto, con iso non contaba para nada», asegura Inés, que tamén subiu ao primeiro caixón na categoría feminina, como vén facendo desde o 2014. «Fun partida a partida, sen pensar na clasificación final. E cando gañei non sabía que era a primeira moza que o conseguía», engade sobre o torneo. Sóuboo pouco despois e agarda que no futuro sexa algo que deixe de ser noticia: «Agardo que haxa máis mozas que o consigan, porque falta fai. Hai bastante machismo en xeral», valora. A Federación Galega de Xadrez ten contabilizadas unhas 700 licenzas femininas entre as 4.000 actuais. A pesar de que hai numerosos casos masculinos, son sobre todo as nenas as que «a medida que teñen máis esixencia nos estudos e noutros compromisos, deixan o xadrez nun segundo plano», comenta o presidente, Gaspar Pérez, quen considera o triunfo da ferrolá «un fito» e espera que no futuro haxa xogadoras referentes como o é Iván Salgado.

No entanto, nin a propia campioa entende o porqué de semellante desequilibrio: «Ao ser un deporte mental, é un pouco raro, do mesmo xeito que haxa algunhas persoas que pensen certas cousas de nós». Inés, é obvio, non ten «ningún medo» de enfrontarse a eles, pero entende que «moitas o deixan por esa diferenza numérica». Unha anécdota dos seus inicios, narrada pola súa nai, Pilar , deixa ver algunha das situacións que se dan, similares ás doutros deportes: «Despois de gañar a algún neno, dicíanlle a el: ‘¡Ah, perdiches cunha nena!'. El respondeulle: ‘Unha nena, non, é Inés'». «Ás veces séntense illadas», conclúe Pilar .

JOSE PARDO

Os estudos de enxeñeira química, o primeiro

Mentres os profesionais lle dedican oito ou máis horas ao día, a única preparación de Inés Prado para gañar o campionato autonómico foi duns minutos de práctica antes de cada partida. «Polas mañás estudaba para a carreira, comía e, como a partida era ás cinco, dábame tempo a preparala un pouco antes». Aos seus 20 anos, o segundo curso do Grao de Enxeñería Química é ao que dedica máis tempo na súa vida. «Por semana preparo un pouco a partida do sábado da liga galega e practicamente nada máis, porque teño prácticas polas mañás e clases polas tardes», explica. Con todo, máis aló de que sexa só unha afección, non pensa deixar o xadrez.

Curiosamente, o dominou foi o punto de partida da paixón de Inés Prado. «Con 11 anos estaba ao buscar por casa, pero atopei o taboleiro de xadrez e pedinlle ao meu pai que me ensinase. Gustoume moito e empecei a xogar contra el». O seu proxenitor, Eduardo, continúa o relato: «Ela quixo xogar moito. Ao principio gañeille unhas cen veces seguidas no prazo de só un mes e algo, porque non quería parar». En canto deu inicio o curso escolar, no colexio Mercedarias, apuntouse a xadrez como actividade extraescolar. Máis adiante pasaría polo Grupo Bazán e polo Círculo Ferrolán de Xadrez, ata recalar no seu club actual, o Xadrez Padrón, co que se sente «moi a gusto». No seu palmarés sobresae o subcampeonato de España sub-16 logrado no 2013.

Cos 67 puntos que sumou no Campionato Galego, está a piques de converterse en Mestre FIDE Feminino (WFM), o menor dos tres títulos que concede a federación internacional. En Galicia teno a baionesa Mireya Represa, de 15 anos, que acabou segunda na categoría feminina e 16.ª na xeral.