Resposta á procura de Bill Viola

Maite Rodríguez Vázquez
MAITE RODRÍGUEZ OURENSE / LA VOZ

CULTURA

En outubro estréase a videocreación que fixeron alumnos de Celanova sobre a obra do artista norteamericano, que quedou conmovido co traballo

06 sep 2015 . Actualizado ás 05:00 h.

A curtametraxe Looking for Bill Viola, (Buscando a Bill Viola), elaborado por alumnos do IES de Celanova e dirixido por Aser Álvarez, chegou ao corazón do videoartista estadounidense. Era un dos obxectivos do traballo que durante o pasado curso fixeron os estudantes co seu profesor de Plástica, José Rivela. Este introduciulles na disciplina do videoarte e mostroulles obras do influente artista norteamericano. Durante as clases, xurdiu o debate de se esas creacións audiovisuais eran doados ou non de facer e un reto: tratar de emular nun vídeo realizado polos alumnos o mundo e as imaxes de Bill Viola. O profesor escribiu ao artista, que se interesou polo proxecto. Non era a primeira vez que contactaba na súa clase con artistas vivos sobre cuxa obra disertaban, pero nesta ocasión cruzando o océano e ante un creador de talla internacional.

Neste proceso, o profesor e o equipo que elaborou o vídeo contou co asesoramento artístico dun dos máis recoñecidos artistas nacionais neste ámbito, Eugenio Ampudia. A rodaxe realizouse no propio instituto -situado nun claustro do mosteiro de San Salvador- e graváronse imaxes dos estudantes baixo a auga ou do profesor lanzado ao pilón da praza. A auga é un dos temas centrais na obra de Bill Viola, e alumnos e profesor sentírona sobre a súa propia pel.

O artista contesta

Despois de realizar un tráiler (avance do vídeo nun minuto) e un making of (como se fixo), este material tivo repercusión nas redes sociais. Estas pezas, xunto co vídeo completo Looking for Bill Viola remitíuselle ao artista, quen recentemente, a pesar da súa fama de inaccesible, contestou deste xeito: «Bill Viola revisou os vídeos producidos polos seus alumnos e quedou profundamente conmovido pola experiencia. Gustaríalle expresar a súa gratitude por esta reveladora homenaxe ao seu traballo. Moitos temas importantes eran recoñecibles e reproducidos con emoción clara e integridade. Como seguramente saben, el case se afogou sendo neno. A escena da fonte lémbralle expresamente esta experiencia, achegando un regreso emocional a unha crítica fonte de inspiración no traballo da súa vida. Desexa que os estudantes continúen a súa exploración persoal de acontecementos que forman o seu propio futuro tanto como artistas, pensadores, cidadáns da sociedade, seres humanos. E si, ¡é totalmente posible que o próximo Picasso estea sentado na súa aula!».

O videoartista, segundo explicou Aser Álvarez, fíxolles suxestións de evocadores temas musicais para completar unha banda sonora suxestiva, baseada na percusión, creada polo músico celanovés Miguel Pérez. Na obra traballaron Rubén Méndez, Óscar Doviso, Yasmina Vázquez e Mariana Romero . Tratábase de que os alumnos visen o complexo de realizar un traballo audiovisual, cos seus procesos de produción, rodaxe e montaxe, segundo Álvarez.

Despois dos avances vistos nas redes sociais, o curto completo estrearase o próximo mes en Curtocircuito, en Santiago de Compostela, e levará a máis centros.

Un dos creadores de maior influencia internacional

Bill Viola (1951) está recoñecido como un dos artistas actuais máis influentes do mundo. Utiliza o vídeo como un formato vivo para crear arte contemporánea. As súas instalacións inclúen envolventes sons e imaxes directas pero conceptuais. A morte e o renacemento -como consecuencia da experiencia que tivo sendo neno- a auga, a terra e o aire aparecen como temas continuamente na súa obra. Diso faláballes o profesor Pepe Rivela aos seus alumnos, cando xurdiu o proxecto e definiulle como un Picasso do videoarte. A rodaxe no mosteiro que uns anos foi prisión e agora centro de ensino tamén é unha metáfora de renacemento para o director Aser Álvarez.

Bill Viola considera a música como unha parte importante da súa vida e creou vídeos para acompañar as composicións de diferentes artistas. Desde os anos setenta do século pasado, a obra de Viola percorreu todo o mundo polos máis importantes centros de arte. A pesar das súas múltiples ocupacións, o artista tivo gran interese neste proxecto pedagóxico.