As construcións para os concertos son lugares onde se sintan os veciños, aínda que os bancos non teñan respaldo
09 mares 2016 . Actualizado ás 05:00 h.Os palcos para a música hanse ir quedando sen músicos. En ocasións a esa construción octogonal que está nos xardíns de Méndez Núñez soben os compoñentes da Banda de Música do Cuartel da Forza Loxística Operativa. Eran concertos que tiñan o seu público, aínda que os músicos andaban xustos de espazo para a súa tarefa. É a única construción deste tipo que hai na cidade que aparece no proxecto Palcos dá Música no que levan cinco anos traballando, de forma voluntaria, o arquitecto Xosé Ceferino Castro e o músico Félix Rodríguez desde Salvaterra do Miño.
«Ten unhas escaleiras metálicas baixo as cales hai unha porta para acceder á parte de abaixo do palco. Nas columnas que suxeitan ou teito de madeira aparece a inscrición ?MacFarlane & CO. Glasgow?. En cada lateral, agás non que ten a porta, hai unha figura metálica dunha cabeza de león». Así aparece recolleito no devandito catálogo (http://palcosdamusica.blogaliza.gal) este palco.
Apuntaba onte Xosé Ceferino que o abandono destas instalacións é algo habitual: «Moitos non se usan e non sei por que. Viñeron ata músicos de jazz falar con nós, que sería perfectamente asumible; tamén pode ser a cabina dun disyóquei».
Por agora, salvo a mencionada banda de música, ou algún personaxe do cómic, como Lucky Luke, que se acubilla no mesmo durante o salón Viñetas desde ou Atlántico, o uso do palco dos xardíns é moi escaso. Ás veces serve como lugar de xogo para algúns pequenos ansiosos de aventura e outras algunha parella busca resgardo alí para as súas arrumacos.
A comezos deste século, a madeira do teito deste palco atopábase deteriorada e foi reparada polo Concello, algo que non ocorrerá co palco de música dos Castros xa que a súa estrutura é metálica; de todos os xeitos, esta é unha construción aberta que permite o paso da auga. Máis que os músicos, quen o usan nalgunhas ocasións son veciños da zona para sentarse nuns bancos que carecen de respaldo. Paréceas que inevitables pintadas tamén son visibles, algunha deles alusivas ao uso do palco, como é unha que di «ritmo».
Nun principio estes palcos eran móbiles, lembra Xosé Ceferino, «e no século XIX fixéronse fixos». Un modelo destes palcos é o que se atopa na praza da Gaiteira, a escasos metros do cruzamento da rúa Xeneral Sanjurjo coa Ronda de Outeiro. Este palco forma parte dunha urbanización de vivendas que conforman dita praza e tamén é utilizado en contadas ocasións. É o habitual nunhas construcións que noutras partes fosen promovidos por indianos e que agora agardan a artistas que lles dean utilidade.