O castelo da Ameixenda pon de relevo as vulneracións nos BIC

Juan Ventura Lado Alvela
j. v. lado CEE / LA VOZ

CEE

ANA GARCIA

A lei do ano pasado que obriga a abrilo ao público catro días ao mes non se respecta

09 abr 2017 . Actualizado ás 05:00 h.

O castelo do Príncipe da Ameixenda (Cee) xera interese, como quedou demostrado na conferencia que ofreceu sobre el o historiador Víctor Castiñeira o pasado día 17 á que asistiron un centenar de persoas. Con todo, ningunha delas nin os centos de miles de visitantes que recibe a Costa da Morte cada ano poden velo máis que desde os muros exteriores, porque a lei que obriga a abrilo ao público non o seu cumpre. Por iso é polo que a única opción para gozar da beleza e a historia da fortaleza, cuxa primeira pedra se colocou en 1740, sexa desembolsar seis millóns de euros, 3.158 por metro cadrado, ou 15.381 euros ao mes de hipoteca, como especifica o portal inmobiliario no que está á venda.

Non é a primeira vez que sae ao mercado, porque xa no 2006 comprouno un empresario rioxano por uns tres millóns de euros, aínda que naquel momento se pedían 10 por el. Antes, no 2001 ofrecíase por 3,6 millóns, despois de que a poxa anunciada no Financial Times por 2,7 queda deserta.

Con todo, á marxe da compra, á que aspiran dun xeito pouco menos que utópica por parte da Xunta de Galicia, o verdadeiro obxectivo da plataforma creada para defender o interese público do castelo é que se cumpra a normativa.

Esta, segundo glosa o propio Víctor Castiñeira, inclúe decretos desde 22 de abril de 1949, que foi cando se aprobou a protección polo Estado dos castelos españois, que mesmo facía responsables aos concellos dos danos que puidesen sufrir.

O 25 de xuño de 1985 a Lei de Patrimonio Histórico Español xa regulaba as medidas aplicables aos Bens de Interese Cultural (BIC), unha declaración que lle foi outorgada á fortaleza ceense por unha resolución da Dirección Xeral de Belas Artes e Arquivos do Ministerio de Cultura o 17 de outubro de 1994. A lei autonómica do ano seguinte viña reforzar esa catalogación, pero todas elas quedaron absorbidas pola Lei do Patrimonio Cultural de Galicia do 4 de maio do ano pasado que establece que nos BIC permitirase a visita pública un mínimo de catro días ao mes.

O incumprimento da normativa é xeneralizado

O artigo 48 do título terceiro da Lei do Patrimonio de Galicia, ese que establece as visitas nos BIC durante un mínimo de catro horas noutros tantos días incúmprese de xeito sistemático xa non só no caso da Ameixenda, senón na xeneralidade dos bens con esta declaración na zona, a excepción, está claro dos que teñen titularidade pública, caso das Torres do Allo (Zas) e o castelo de Vimianzo. De feito, en sentido estrito nin sequera cumpriríase nalgunhas igrexas que ten esta consideración, xa que a escaseza de sacerdotes e a falta doutros mecanismos que habiliten a súa visita fai que moitas delas pasen pechadas a maior parte do ano.

A Administración ten ferramentas na súa man para obrigar a que se respecte a lei, como son as multas de entre 300 e 6.000 euros que implica non abrir os días prefijados, pero non é unha cuestión que forme parte das axendas políticas, salvo por accións sociais como esta.